Üzgünüm çocuklar.

Merhaba, adım Carmen Winstead. 17 yaşındayım. Ben sana çok benziyorum. Sana öldüğümden bahsetmiÅŸ miydim? Birkaç yıl önce bir grup kız beni utandırmak için kanalizasyon deliÄŸine itti. Ben geri dönmeyince polis geldi. Kızlar düştüğümü ve herkesin onlara inandığını söyledi. Polis cesedimi kanalizasyonda buldu. Boynum kırıldı, yüzüm parçalandı. Hayatınıza deÄŸer veriyorsanız, mesajın tamamını dinledikten sonra bu mesajı 15 kiÅŸiye gönderin. Bu mesajı David adında bir çocuk aldı. Sadece güldü ve sildi. DuÅŸtayken kahkaha duydu. Benim kahkaham. Gerçekten korktu, bu mesajı tekrar göndermek için telefonuna koÅŸtu ama çok geçti. Ertesi sabah annesi yatak odasına girdi ve bulduÄŸu tek ÅŸey onun kanıyla yazılmış bir mesajdı: "Onu asla geri alamayacaksın". O benimle olduÄŸu için henüz cesedini kimse bulamadı. Charlotte adında bir kız bu mesajı aldı ve hemen 25 kiÅŸiye, yani gerekenden 10 kiÅŸiye daha gönderdi. Onun güvende olduÄŸundan emin olmak, onu ve ona yakın olan herkesi tehlikeden uzak tutmak için hâlâ hayatının her saniyesini izliyorum. Kaderinizin David’inkiyle aynı olmasını istemiyorsanız bunu önümüzdeki beÅŸ dakika içinde 15 kiÅŸiye gönderin. Artık süreniz baÅŸlıyor. Hikaye doÄŸrudur, Google’da araÅŸtırabilirsiniz.