Bir kasabanın ne durumda olduğunu tuvalet kokusundan anlayabilirsiniz

güneyin biraz kuzeyine gittim barların erken kapandığı ve rüzgarın pencerelerden not alıyormuÅŸ gibi uÄŸuldadığı küçük bir kasabada kilitli kaldım araÅŸtırma olduÄŸunu söyleyemiyorum ama ne için olduÄŸunu söyleyemem ama bilim deÄŸildi bu sessizlikti gong’a ve her ÅŸeye geri dönüyorum herkes mavi mil etrafında koÅŸuyor buzağılar makine parçaları gibi aralıklı olarak boÅŸluÄŸa bağırıyorlar kendi kendilerine idrar yapıyorlar kendilerini seçkin bir tarikatmış gibi elit olarak adlandırıyorlar asla hareket etmeyen aynı arabalarla dolu otoparkın önünden geçiyorum araba kullanmıyorum olaydan sonra otobüsler ön tarafta oturmaya çalışıyorlar bana köpeklere izin verilmediÄŸini söylüyorlar onlara köpeÄŸim olmadığını söylüyorum ama yine de tabelayı iÅŸaret ediyorlar ve bunu yalnız tavuk yiyen her erkek adına kiÅŸisel olarak algılıyorum balık arıyorum bunun yerine kanalizasyon borularından pas damlayan binalar gibi kan ve hatıra aÄŸlıyor sonra pisuar kekleri var evet centerlink hala eski ter ve limon dezenfektanı gibi kokuyor burun deliklerinizi yakalayan keskin keskin koku o zamandan beri aynı koku 2004 belki odacıktaki bir hayalet gibi daha eski ve ben o pisuar keklerini kim tedarik ediyor diye düşünmeye baÅŸlıyorum onların ne zaman deÄŸiÅŸtirileceÄŸine karar veriyor sözleÅŸmeyi kim alıyor çünkü gerçek paranın olduÄŸu yer teknoloji deÄŸil sidik ve porselen bahse girerim bunu Unanderra’daki bir depodan çalıştıran aynı üç ÅŸirket, sanki diÄŸer her ÅŸeyi yapıyorlarmış gibi piyasayı kapatıyorlar, kamuya yardım kokusunu koruyorlar ve belki gong’daki sorun da bu her ÅŸey plastik bir perdenin arkasından kontrol ediliyor herkes düz beyazlar yudumluyor Çürümeyi ve akıntıyı fark etmiyormuÅŸ gibi davranıyor ama orada, köpüklerin altında, kanalizasyonlardaki köprülerin altında, bir gün keÅŸfetmemizi bekliyor.