Hayatımla ne yapacağımı bilmiyorum

18 yaşındayım, Ukrayna’dan bir adamım, şu anda oradayım, üniversitede okuyorum ve son zamanlarda hayatın beni geçtiğini fark ettim. Savaşın başında ayrılan yurtdışından arkadaşlarla konuşuyorum ve oldukça normal yaşadıklarına şaşırıyorlar. Ben de ayrılmak istiyorum, ama bir sorun var. Henüz yabancı dil bilmiyorum ve nereye gideceğimi bilmiyorum. Anavatanımda, Ukrayna’da gelecek olmayacağını ve savaştan sonra eski şehrin yok edildiğini ve her şey hobilerimde olmadığını anlıyorum. Sadece müzik yapmak istiyorum, her zaman istedim, ama ailem ve akrabalarım bunu benden aldı. Kardeşime böyle melek bir sese sahip olduğu için hayranlar, müziğin onun çağrısı ve hepsi. Bana söylediler, bu senin için değil, bunu yapmamalısın, kardeşine bak, kesinlikle yapabilir. Bu yüzden kardeşimden nefret etmeye başladım. Her zaman müziği sevdim, para ya da şöhret için değil, sevdiğim için, ama destek almam beni biraz üzüyor. Prensip olarak, Ukrayna’da yaşamak istemiyorum ve ailem bu pozisyonu, özellikle de çocukluğundan isteyen babamı paylaşmıyor. Hiç istemediğim bir asker oldum. Şimdi Ukrayna’dan ayrılamıyorum. Ben bir öğrenciyim ve küçük kasabamda robot bulmak zor. Ön hatlardan uzak değil. Ne yapacağımı bilmiyorum. Kalbi kaybediyorum. Bu hayatı hiç yaşamak istemiyorum.