Hayatımla ne yapmalıyım?

Tavsiye arıyorum, nasıl devam edeceğim hakkında hiçbir fikrim yok ve zaman geçiyor. Bunu olabildiğince kısa tutmaya çalışacağım.

29 yaşındayım, önümüzdeki yıl Şubat ayında 30 olacak. Ben .. yönsüz, hayatımla ne yapacağım konusunda. Hayatımdaki hiçbir şey, denediğim herhangi bir şey ve her şey bana oldukça kolay geldi. Ve hayır zengin ebeveynlerim yok, yani çok çaba sarf etmeden çoğu şeyde başarılı olabildim. Para kazanmak da dahil, son 6 yıldır resmi bir 8-5 işim olmadı ve eBay’de ve yerel olarak online bir şeyler satarak para kazandım. Artı gün planlama. Örneğin, 2 yıllık kolejim boyunca çoğunlukla A ve bazı B’ler aldım ve sınıf dışında bir kitap açmayı zorlukla okudum ve sıkıldım çünkü devam etmemeye karar verdim. Sadece üniversiteden sıkıldım. Benim ‘derecem’ (ortaklarım) benim için hiçbir şey ifade etmiyor. Bugüne geri dönersek, ‘çalışma’ haftam haftada yaklaşık 4-6 saat ve son 6 yıldır böyle oldu. Önceki işim bir elektrik inşaat şirketi (proje yöneticisi rolü rolü?) İçin çizimler yapmak ve siparişleri değiştirmekti. Ayrıca bunun için herhangi bir eğitimim yoktu, bazı küçük rehberlik ile planları (mimari yapısal ve elektrik en çok kullandığımlardı) nasıl okuyacağımı anladım ve bir değişim siparişinin nasıl yapılandırılacağına dair bir şablon verildikten sonra bunu yapmaya başladım. Hızla iyi oldum, o işi bıraktım çünkü hareket etmeye karar verdim.

O zamandan beri kendi başıma oldum ve benim için oldukça iyi çalıştım.

Ama tüm bu boş zamanım var, tonlarca ve kendimi ‘tamam şimdi ne?’ Merak ediyor buluyorum. Denediğim herhangi bir iş yapabileceğimi hissediyorum (fırsat verilirse, yapabildiğimi yedeklemek için gerçekten süslü bir derecem ya da tonlarca deneyime sahip değilim), ama bir iş için başvurmayı düşündüğümde yardım edemem ama hızlı bir şekilde, işe alınırsam, birkaç yıl boyunca, şimdi olduğum yerde olduğumdan sonra yapıyorum. Tamam şimdi ne?

Benim hakkımda biraz, analiz ve planlama konusunda inanılmaz derecede iyiyim, eğer isterseniz çok ‘akıllı’ (insanlar bunu bana tüm hayatım 🙄 🙄) ve bir durum verildiğinde onu iyileştirmenin/optimize etmenin yollarını hızlı bir şekilde görebilirim. Eleştirel düşünme ve analiz, zevk aldığım şeylerdir, açıkçası beynime gerçekten bir meydan okuma verecek kadar zor olan her şeydir. Ben hemen hemen her tartışmayı/tartışmayı kazanabilen ve sadece BS veya inatçılık değil, sağlam kanıt ve argümanlarla kazanabilecek bir insanım. Ayrıca, son zamanlarda ‘yetenekli’ spektrumun alçak ucunda olduğumu öğrendim (sadece eğlence için bazı IQ testleri aldı) ve ortalama sonuçlar bunu öneriyor gibi görünüyor. Doğru olup olmadığından emin değilim, açıkçası umrumda değil, ama burada paylaşmanın önemli olabileceğini düşündüm.

Tutkular:

Sadece düşünebileceğim sadece gerçek bir müzik, özellikle piyano çalıyor. Ben Chopin veya Animenz (YouTube’dan) değilim ama gerçekten pratik yapmaya adadığım küçük miktarı göz önünde bulundurarak inanılmaz derecede iyiyim. Doğal olduğumun farkında olduğum tek şey bu. Aşağıdakiler biraz sevdiğim şeyler ve gerçek bir tutkunun altında bir adım olacaktır.

Genç/yeni nesil için bir şeyim var. Temel sağduyu ve bilgi geçmişte kaldığı için sık sık ‘mahkum’ gibi hissediyorum. Bazen insanlar (sadece genç insanlar değil) aklımda ciddiye gidip ciddiye alacağım şeyler yapıyorlar mı? Herkes xyz yapacak kadar aptal olabilir ‘. Tabii ki bunu asla yüksek sesle söylemiyorum, ama onlara karşı nazik ve sempatik ol. Ama … Yikes gibi, bazı insanlar gerçek yetişkin zorluklarını çok az ya da hiç sağduyuya sokacaklar? İdk.

Sayılar, sayılarla çok iyiyim ve kafamda çok fazla sorun olmadan büyük sayılar hesaplamaları yapabilir (biraz zamana ihtiyacım var), bazen kafamda iki 3 haneli sayı düşünüyorum ve sadece doğru yapıp yapamayacağımı görmek için kafamda çarpıyorum (sonra bir hesap makinesiyle kontrol ediyorum), daha sık doğru cevabı almıyorum. Kolejde Calculus 2’ye ulaştı (başarıyla geçti).

Korkum, ya 30 ya da 35 yaşındaysam ve kariyer beklentisi yoksa? Ya da en kötüsü, kelimenin tam anlamıyla her şeyden sıkılın ve motivasyon eksikliği için hiçbir şey yapmak istememekten evsiz mi? Yeterince komik, sıkı çalışmaya aldırmıyorum (bazı istisnalar dışında). Geçmişte bir seçenek olduğu 12-14 saat çalıştım.

Son olarak, birçok şey yapmamı engelleyen en büyük şey, neredeyse her zaman bir şeyin nasıl yanlış gidebileceğini görebilmemdir. Bunu okuyan biri satranç oynamışsa, hayatı bazen bir satranç tahtası gibi görüyorum. Birçok potansiyel hareket ve her hareketin kendi birden fazla potansiyel senaryosu vardır ve bu senaryoların her birinin başka bir potansiyel senaryo kümesi vardır, vb. Mantıklı olduğumu umuyorum. Önceden birden fazla ‘hamle’ (potansiyel kararlar) ve herhangi bir durumdan iyi miktarda potansiyel senaryo görebiliyorum ve her zaman yanlış gidebileceği birçok yolu görebiliyorum.

Son bir not olarak, şu anda beni ve eşimi rahatça destekleyecek kadar para kazanıyorum, ancak çocuk sahibi olmak istersek bir iş bulmam veya başka bir şey yapmam gerekir. Sadece ‘hiçbir şey’ için gitmek istemiyorum, çünkü o iş bittiğinde şu anda bulunduğum yerde olacağım ve 60 olmak istemiyorum ve hala bu yerde olmak. Hayatta gerçek ‘amacımı’ bulmak istiyorum, bu gezegene konulmamın gerçek nedeni.

Herhangi bir girdi veya yardım çok takdir edilecektir.