Hitler Konuşma Estetiği

Son zamanlarda Adolf Hitler’in YouTube’daki konuşmalarından birini izliyordum. Konuşmanın kendisi harikaydı (yıllar boyunca sonuçlarına katılmıyorum olsa da).

Ama gözüme çarpan şey, konuşmasını yürüttüğü salonun estetiğiydi. Video siyah beyazdı, ama merkezi bir platformda duruyordu ve ışıklar ona odaklanmıştı … salonun geri kalanı karanlıktaydı. Merkezi olarak yerleştirilen sahne ve sanatçı Adolf olması dışında biraz tiyatro gibi.
Dinleyicilerin cehaletinin ve dolayısıyla sembolik karanlığın havasını çağırırken, Hitler kurtuluş için bakmaları gereken ışıktı …
Gerçekten titiz ve ben izleyici olarak büyülenmiştim

Ama sadece konuşmaları değil … Hepimiz Nazilerle ilişkili süslü, şık kıyafetleri biliyoruz. Hitler’in kitabı, Mein Kampf – My Manto (kardeşim, ben de mücadele ediyorum)
Selam bile … o lanet olası selam
Kendimi çok motive ettiğimde veya karanlık tekno müziği dinlediğimde, sağ kolumda bir seğirme hissediyorum. Kendini yükseltmek ve son bir Kanye şarkısı tarafından ölümsüzleştirilmiş belirli bir ifadeyi bağırmak için mücadele etmek
Bu çok güçlü bir fiziksel jest

Bence Hitler’in bir estetiğin bir dahisi olduğunu ve talihsiz sonuçlarla çağrısından sapmış olsa da, sanatı sanatçıdan ayırmalıyız