İngiliz dilinin sınırlamaları

Annem/baba oyunuyla ilgilenen insanların çoğunluğu için İngilizce dilinin sınırlamaları nedeniyle bu terimleri kullandığına inanıyorum. Ne yazık ki, dilimiz kompleks D/s dinamiklerini temiz bir şekilde ifade etmek için gelişmedi.

Romantik ortakların birbirlerine verdiği isimleri düşünün. D/s dinamiklerinin bir parçası olmayan çoğu, genellikle bir güç dinamiği olmadan sevgi ve sevgiyi ifade eder. Bebeğim, tatlım, tatlım, sevgilim, vb.

Bununla birlikte, adlar, dinamiğe bağlı olarak sevgiyi de ifade edebilir ya da ifade etmeyebilir ve DOM/ME veya Sub ile konuşsanız da farklıdır.

Sevgi dolu olmayan subs için isimler aşağılayıcı şeylerdir: köle, fahişe, sürtük, orospu. Doms’ların isimleri, tek başına güç dinamiğini vurgulayan şeylerdir: Usta, Mistress, Kraliçe, Sir, vb. Bu isimleri kullanan bir çiftin sevgi dolu ve sevgi dolu olamayacağını söylemek değil, sadece D/S tarzda hareket ettiklerinde, oynadıkları rollerin bir parçası olarak ifade etmiyorlar.

Subs için sevecen isimler bebek (erkek/kız), köpek yavrusu, yavru kedi gibi şeylerdir. Daha zayıf, daha az, ama sevildikleri anlamına gelir çünkü bu zayıflık sevimli ve sevilmesi kolay, çekici. Peki ya bir DOM için sevecen isimler? Hem bir DOM’un zımni güç üstünlüğünü hem de romantik bir ilişkinin sevgisini/sevgisini/şefkatini kapsayan pek çok kelime yoktur.

Ve böylece, en yakın paralel olanı benimsiyoruz: Anne ve Baba. Bir ebeveynin çocukları için sevmesi, bakması ve karşılıklı sevgisi olması beklenir, ancak aynı zamanda düzensiz bir güç dinamiği de vardır. Ebeveyn, sağlayıcı, öğretmen, kurallar ve disiplin uygulayıcısıdır. Onlar güce sahip olanlardır, kaynaklara sahiptirler ve çocuk için kararlar alırlar ve bunu kendi yararına, çocuklarını beslemek için yaparlar.

İnsanlar kullanıyor "anne" Ve "babacığım" Çünkü gerçekten ifade etmek istediklerine çok yakın başka bir şey yok. "Baskın ama aynı zamanda sevgi dolu, şefkatli ve sevecen bir kişi." Bir Oidipus/Electra kompleksi veya anne/baba sorunları ile ilgisi yoktur. Soyut duyguları ve duyguları iletmek için kelimeleri kullanmamız gerektiğiyle ilgilidir. Hem karşılıklı sevgiyi hem de egemenliğe boyun eğmek için birkaç kısa hece. Hissettiğimiz şeyi daha iyi kapsülleyen bir kelime olsaydı, kullanırdık, ama bir tane yok, bu yüzden yapıyoruz.