Girdim markete cheddar peyniri arıyorum kalmamış amk marketinde. Hatta oradaki çalışanlardan birine sordum kalmış mi diye hayır dedi. Şimdi günün en stresli dakikaları başlıyordu ben nasıl çıkacaktım burdan.
Kasaya doğru gidip çalışanlara ” beni hırsız sanmayın lütfen aradığım ürünü bulamadığım için eli boş gidiyorum” desem durduk yere şüphe cekecektim. Veya kasiyerlere ürünün olup olmadığını sorsam ” e yarram az önce sordun yok dedik” cevabını almaktan korkuyordum. Ne yapmalıydim en iyisi sakin ve dikkat çekmeden kapıdan cikmaliydim. Nitekim öyle oldu, kasaya doğru adeta ağır çekimde gidiyor gibi hissediyordum. Alnım boncuk boncuk terlerken tek düşündüğüm şey bu kapıdan mevzu çıkmadan gitmekti.
Kapıya yaklaştıkça adımlarım hizlaniyordu bu da dikkat çekmeye başlıyordu. Başaramadığımı düşünmeye başladım ,panik oluyordum. Tam kapıdan bir ayagimi çıkarmış haldeydim ki bir ses duydum: “beyefendi bakar mısınız?”
Ardıma bakmadan kaçmaya başladım beni yakalayabilirler mi? İmkansız… Altımda en rahat esofmanim var ve oldukça hizliyimdir. Bir ara sokağa girdikten sonra arkamı dönmeyi düşünüyordum fakat işler beklediğim gibi olmadı. Ensemde bir nefes hissettim. İnanamıyorum kasiyer peşimden koşmuş ve yetişmişti bana. Hızı arttırmaya başladıkça o da dibinde bitiyordu. İnanılmaz, adeta bunun için eğitilmiş gibiydi.
Çıkmaz sokağa girince artık pes etmeye başladım. Dayagimi yer temiz temiz otururum diye düşünüyordum. Fakat arkamı döndüğüm gibi ağlamaya başladım. Peşimden koşan kasiyer adeta gigachad denen eleman gibiydi. Hemen yalvarmaya başladım ” abi bir yanlış anlaşılma var ben…” Sözlerimi henüz bitirmeden seslendi bana. “Cüzdanını düşürdün onu vermeye geldim”. Uzattı bana cüzdanımı, sakinleştim ama aynı zamanda şok içindeydim.
Sordu bana neden kaçtığımı, ben de ” elim boştu, hırsız sanacaksiniz diye korktum” dedim. Bir anda eleman kafamı tuttu ve kendi göğsüne yaslatti. Ne olduğunu anlamamıştım bile adam ağlamaya başladı. “Bir zamanlar ben de senin gibiydim. Marketten nasıl eliboş çıkarım diye stratejiler üretirdim. Hem ben bu işi almak için girdiğim görüşmede de bunu dile getirdim biliyor musun” dedi.
Bir sigara uzattı bana karşılıklı içmek için ve “ben iş görüşmesinde bu sıkıntıyı dile getirdiğim zaman insan kaynakları müdürü benim bu iş için biçilmiş bir kaftan olduğumu, müşteriyi en iyi benim anlayacığımı düşünerek onay verdi ustlerine.” Bir hayat dersi almıştım adeta. Belirli bir istikamete kadar beraber yürüdük. Artık bu gigachad benim abim ben de onun kardeşiydim. Ben onurumu, şerefimi kaybedeceğimi düşünürken bir abi kazandım…