27 yasindayim ve tam 7 senedir sevgilim olmadi. Bu konu icten ice ulkedeki kadin erkek iliskileri hakkinda bazi seyleri sorgulamaya itti beni.
Simdi size kendimi ovecegim, acik acik soyluyorum. Zira bahsedecegim konuya altyapi olusturmam gerekiyor. Altta en az bir tane “dalyarak” gelip bu konu hakkinda bana saldiri gerceklestirecek, biliyorum. Hic bitmiyor bu asagilik kompleksli internet personlari. Onlar icin sunu soylemek istiyorum: post bir iki gun icinde silinecektir. Reklam gibi bir amacim yok, fikirlerimizi paylasip dagilalim.
Arkadaslar; ben 27 yasinda, 1.90 boyunda, genis omuzlu ve kasli(5 yildir fitness yapiyorum), evleri ve arabasi olan, zengin olmayan ama orta halli ve ortanin yukarisi gelire sahip, yabanci dil bilen, iyi bir universite mezunu, enstruman calan, bol bol okuyup yazan, bir cok hobiye sahip ve bir cok konu hakkinda derin dusunebilen bir insanim. Yuzeysellikten nefret ederim. Yakisikli miyim, cok degil ama yakisikli bulan bir cok kadin oldu su ana kadar. Platonik olan kiz arkadaslarim da oldu bir kac tane. Ama cok bos tiplerdi ve ilgimi cekmedi.
Simdi icimdekileri dokeyim size. Arkadaslar, sevgilisi olmayan erkekler benim gibi bir erkegin kadinlar icinde yuzdugunu dusunuyor. Iste boyum kisa ondan sevgilim yok, arabam yok ondan sevgilim yok tarzinda sacma sapan takintilariniz var. Size samimiyetle soyluyorum 0 = 0 elde var 0. Ben kadinlara yuruyebilen bir insan degilim. Hosuma gitmiyor yavsakca yavirlar. Kadinlara da en ortalamasina bile onlarca erkek yurudugu icin, baskalarina yurumeye ihtiyac duymuyorlar. Bu yuzden 7 sene boyunca sap gibi dolandim. Bir 7 sene daha dolanacagim gibi duruyor. Zira kadinlar icin asla taviz vermem. Ama bu bir eksiklik mi, bilmiyorum. Oz guvenli bir insanim, ama gosterebilecegim birileriyle tanismiyorum. 5 senelik universite hayatimi da 0 kadinla tamamladim. Bana son donem yuruyen 2 kiz oldu. Oblar da sonradan ogrendim mal mulk sahibi oldugumu duymus bir arkadasimdan. Kendileriyle evlenecek enayi ariyorlar.
Onu gectim, cevremde yurumeye deger bir kadin goremiyorum. Hic birinin dogru duzgun hobileri yok. Hic birinin dogru durust gelecek hedefleri yok. Astroloji, fal, feminizm tarzi bizim gram umursamadigimiz ilgi dallarina sahipler. Saglam bir hobiye sahip olsalar bile o konuda asiri yuzeysel oluyorlar. Atiyorum kiz wing chun yapiyor, wing chun avrupali rahibeler tarafindan bulunmustur ayni zamanda bu konuda bir film var ve filmde tom cruise oynuyor diyor mesela.(donnie yen) Yuzeyseller yani. Makyaj yapip, insta girl takip ederek hayat geciriyorlar. Boyle erkekler yok mu, var. Hayati futbol, iddia fasa fisodan ibaret olan erkekler var. Bosun da bosu suruyle erkek var. Ama en azindan erkeklerden tek tuk “derin” insanlar cikabilirken ben nedense kadinlarda cikan hic o tarz bir insan taniyamadim.
Kadinlar genelde ice kapanik. Hamleleri sizden bekliyorlar. Adim atmaya cekiniyorlar. Oz guvenleri sahte, beklentileri absurt vesaire. Arada bir kadin ilgimi cekiyor, adim atiyorum kavga ederek iletisimi sonlandiriyoruz. Arkadasima soyluyorum boyle oldu diye; olm yilda 1 2 kadin ne ayda 10 tanesine ag atacaksin, dusenleri toplayacaksin diyor. Gayet yakisikli bir tip.
Cidden bosta kalmayan erkeklerin surekli kadinlara ag attigini ve secici olmadiklarini dusunmeye basladim. Benim bu kadar sosyallesmeye, ilgim olmayan kadinlara adim atmaya yetecek kadar zamanim yok ki.
Ne olacak arkadaslar bu isler. Gelin anlatin, ne nedir ne degildir. Tartisip bu konularda neler yapmamiz gerektigini bulalim. Dogru olan ice kapanip solo bir sekilde kendi hayatimizi kurup yillarca kaliteli bir kadinin bizi secmesini mi beklemek? Zira benim harekete gecesim pek yok, gel gelelim harekete gecmemi saglayacak bir insan da yok. Kadinsiz 7 sene arkadaslar, az da degil.