1984 kitabını okuyan veya Big Brother’ı duyan var mı? Peki publix aynı enerjiyi veriyor. Neredeyse 6 aydır Publix’te çalışıyorum ve kurallar ve ortam arasında bazı kesin totaliter titreşimlerin olduğunu fark ettim. Örnek 1: “Burada çalışmayı seviyorum” gibi şeyler söyleyen bir sürü propaganda levhası var. Ve “Burası, Publix’ten daha çok olmak isteyeceğim bir yer yok. Ve “Meşru devamsızlık tembelliktir” Bunlar ilk bakışta zararsız gibi görünse de, aslında mağazanın çalışan bölümlerine yayılmış tüm bu işaretleri incelediğinizde, çalışanların bir nevi “beyinlerini yıkamak” için bir propaganda girişimi gibi görünüyor. . Örnek 2: Slogan. “Publix, çalışmak için harika bir yer.” Bana pek uymuyor ve çalışanlarını saatte 10-14 dolar maaş almanın harika olduğuna ikna etmeye çalışıyorlar gibi görünüyor, oysa gerçekte bu yaşanabilir bir ücret bile değil. Örnek 3: Kayıt selamlamaları. Ne zaman bir sonraki müşteriyi bekleyen manken sahte gülümsemeleriyle şeritlerinin önünde duran bir sıra kasiyer görsem, tüylerim diken diken oluyor. Sadece biraz doğal değil, robotik ve düpedüz rahatsız edici. Örnek 4: Her hareketinizi izliyorlar. Sen. var. Hep. Olmak. İzlendi. Yöneticiler, hoşlanmadıkları bir şey yaptığınızı görürlerse mağazanızın bölümünü arayacaklardır. Bir iş arkadaşım vardiyanın ortasında gömlek değiştirmek zorunda kaldı. Tuvaletler dolu olduğu için bunu yapmak için (tamamen saha dışında) arkaya gittiler. Yönetim departmanımızı aradı ve “kibarca” amirimize dırdır etti. Bir eczane çalışanı hafif bir şeyler atıştırmak ve biraz su içmek için (elbette eczacının izniyle) kısa bir ara verdi ve kamera görevlileri tarafından çiğnendi. 7/24 izlenmek garip. Eğitim videolarından kurallara kadar devam edebilirim, ama sonuçta Publix bu “parlak ve mükemmel yer” değil, aslında totaliter ve kült benzeri bir toplum.
Paylaş