Normalde Starbucks’a gitmem, daha doğrusu tercih etmem. Kahvede sevmememin bunda etkisi var tabii. Ancak geçtiğimiz günlerde bir arkadaşımla buluştuk ve alışveriş merkezine gittik. Alışveriş merkezinde gezerken arkadaşım hayatımı değiştirecek şu sözleri söyledi: “Aral hadi Starbucks’a gidelim.” Kahve sevmediğimi biliyordu ve bu sebepten bana farklı bir şey alacağını söyledi. Ben de hadi bir şans vereyim diyip arkadaşımın peşinden gittim. Starbucks’a girdiğimde garip kahve kokuyordu ancak çok takmadan sıraya girdim. Uzun bir sıra vardı ve 1 kişi teker teker herkesin ismini soruyor ve siparişlerini alıyordu. Arkadaşım bana “cool lime” adlı nane limonumsu bir içecek önerdi. Ben de kabul ettim ve sıramı beklemeye başladım. Yavaş yavaş sıra bize doğru geliyordu ve ben de fiyatları görüyordum. İçeceğim küçük boy içecek 17 liraydı ve ben şaşırmıştım ama neyse bir kereden bir şey olmaz diye düşünüyordum ki sıra bana geldi. “1 küçük boy Cool Lime istiyorum.” dedim. Adam da “Tabii, isminiz nedir?” dedi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Titreyerek “Ar… Aral.” dedim. Adamsa şaşkın bir şekilde bana döndü ve “Anal mı?” dedi. Çok saçma bir andı ve ben gülmemek için dudağımı ısırıyordum. Eğer gülersem adam onunla dalga geçiyormuşum sanabilirdi. Ben de gülmemeye çalışarak “Hayır, Aral.” dedim. Adam da “Yaptım bir şeyler.” dedi ve beni geçti. Utanç içindeydim. Paramla rezil olmuştum. Üzgündüm. Daha sonra sipariş sıram geldi ama ben biraz uzaktayken adam bardaktaki ismi söyleyecek diye korktum ve öne atıldım. Sonra heyecanla ve biraz da korkuyla bardağa baktım. Bardakta tek bir şey yazıyordu: Anar.
Paylaş