Burası Sefa Sarayı. Bu saray benim, sadece benim. Geri kalan herkes de benim. Bu sarayın içindeki her şey ve herkes benim. Eğer sarayımın kapısından herhangi bir şey girerse o da benim olur.
Neyse konuya biraz ani giriş yaptım ama bu saray benim her şeyim. Yüzyıllar önce yapılmış 40 odalı bu sarayı babadan oğula geçirerek nesilden nesile aktardık. Saray her el değiştirdiğinde tüm çalışanlar (41 kişi, 39 yaşlı kadın hizmetçi, 2 yaşlı aşçı) idam edilir ve yerine yeni çalışanlar getirilir. İdam, sarayın el değişmesinin ertesi günü akşam yemeğine zehir katılarak gerçekleştirilir. O yemeğin zehirli olduğunu aşçılar hariç kimse bilmez ve herkes yemek zorundadır. Aşçılar ölmeyeceklerini sanarlar ama onların yemeklerine zehir bir gün önecsinde koyulmuştur zaten. Birkaç gün sonra sarayda yeni sahip ve onun baş yardımcısı hariç yaşayan hiçbir canlı kalmaz. Tüm ölüleri baş yardımcı temizler ve günler sürse de yardım almadan tüm cesetleri önceden kazılmış bir çukura gömer. Ertesi gün ölen kişilerin yerine genç ve yeni elemanlar getirilir. Bu kişilerin hepsi sıkı bir şekilde eğitilmiş kızlardır. Tüm kızların saraya getirilmeden önce 20 yaşını aşmış ama 25 yaşını aşmamış olduğu, vücudunun bakımlı ve ideal kontrol edilir. Saraya getirilen kızların her biri bir odaya atanır ve baş yardımcı bu kızların hepsini tek tek kontrol eder ve işini anlatır. Her odanın farklı bir konsepti vardır ve hiçbir oda diğerine benzemez. Bu odalardaki kızarın her biri o konsepte göre giyinirler. Sarayın sahibi o gün hangi konsepti isterse o odaya gider ve ordaki kızla birlikte olur. Bu, sarayın sahibinin ordaki kızlardan birini seçip hamile bırakması, o çocuğun erkek olması ve çocuk doğurup o çocuğu büyütmesi ve çocuğun 25 yaşına basması sonrasında son bulur ve sarayın yeni sahibi 25 yaşındaki genç olur. Tüm çalışanlar öldürülür vs. bu böylece gider.
Benim hikayem de bu şekilde başladı. Çocukluğum yaşıtlarımla hiç tanışmadan geçti. Saraydan dışarı çıkmama kesinlikle izin verilmezdi. Babamı hiç görmemiştim ama bazen annemi onun hakkında hayran hayran konuşurken duyuyordum. Çünkü annem de ben de kendimi bildim bileli bu odadaydık. Her öğün bana yemek gelirdi ama anneme sadece öğlenleri yemek gelirdi. O yüzden anneme kimsenin haberi olmadan yemek verirdim ama annem kesinlikle yemeyi reddederdi. Kilo alırsam ve formumu bozarsam bir daha babanı asla göremeyebilirim derdi. Bir gün bana yemek getiren aşçıya annemin babamı görmek istediğini söyledim. Ama aşçı bana babamın bir daha asla annemi görmeyeceğini ve annemin boşuna umutlandığını söyledi. Aşçı gittikten sonra bunu anneme anlattığımda inanmayı reddetti ve “Gelecek, bunu biliyorum” dedi. Annemin neden babamı bu kadar istediğini bilmiyordum ama daha sonra bunun nedenini anlayacaktım. O odadan çıkmadan 15 yaşıma kadar geldim.
15 yaşıma girdiğim gün annemi son gördüğüm gündü. Anneme sarıldım ve beni bu yaşa kadar getirdiği için teşekkür ettim. Baş yardımcı beni aldı ve sarayın arkasındaki büyük bahçeye götürdü. Bahçede hiç ağaç yoktu ve yerler çimenlerle kaplıydı. Bahçenin etrafı yüksek ve dikenli telleri olan duvarlarla çevrilmişti. Anlaşılan buraya dışarıdan insanların girmesini istemiyorlardı. Bahçenin köşesinde o zamana kadar kaldığım odadan çok daha büyük bir ev duruyordu. Beni o eve sokan baş yardımcı bu evin ve bahçenin 20 yaşıma gelene kadar benim olduğunu ve dilediğim gibi kullanabileceğimi söyledi. 15 yaşının getirdiği azgınlıkla “Artık bana da kız verecek misiniz?” diye sordum. Bildiğim bütün her şey 25 yaşına kadar dış dünyada yaşamış bir kadının bildiği kadardı. Yani annemin. Bana o yaşıma kadar bildiği her şeyi anlatmıştı. Bunların içerisinde erkeklerin ve kadınların cinsel hayatları da vardı. Ama baş yardımcı bana cevap vermek yerine eve girmemi işaret etti ve arkamdan girdi. Bir koridora geldik ve son odaya doğru yürüdük. Son odayı açınca çok şaşırdım. Çünkü o oda tamamen yumuşak duvarlarla kaplıydı ve ortasında iki kişilik yatak olan ve yatağın hemen karşısında devasa bir televizyon vardı. Hoparlörler odanın her köşesine koyulmuştu ve ses her yönden geliyor gibi hissettiriyordu. Baş yardımcı beni yatağa oturttu ve elime kumandayı verip açmamı söyledi. Televizyonu açtığım anda çıplak bir kadın ve erkeğin birbirlerinin cinsel organını yaladıklarını gördüm. Sikim hızlıca dikleşti. Annem böyle şeyleri bana anlatmıştı ama bunun gibi bir şeyi hiç tahmin etmemiştim. Yardımcı bana soyunmamı söyledi. Ne dediğini hič orgulamadan yaptım çünkü doğer herkes gibi ona büyük saygı duyuyordum.
Yardımcı bana krem gibi bir şey verdi ve bunu sikime sürmemi söyledi. Elime alıp sürdüm, vıcık vıcıktı. Bana elimle sikimi tutup yukarı aşağı çekmemi ve yanındaki plastik tüpün içine boşalmamı söyledi ve dışarı çıkıp kapıyı kapattı. Dediği gibi sikimi tutup çekmeye başladıktan 30 saniye sonra vücudum titremeye başladı ve son 6 aydır bazı geceler olduğu gibi sikimden beyaz bir sıvı fışkırdı. Son anda tüpü ucuna tutmuştum. Karşımdaki televizyonu kapattım ve tüpü baş yardımcıya verdim. Baş yardımcı tüpü alır almaz odayı kilitledi ve bu şeyi sadece bu odada yapabileceğimi, başka bir yerde yaparsam bana çok kötü şeyler yapacağını söyleyip gözümü korkuttu. Yaptığım eylemden zevk alsam da baş yardımcıdan korkuyordum ve onun dediği gibi yapmaya karar verdim. Bana diğer odaları gösterdi. Bir oda yatak odasıydı, diger odasa yemek masası vardı, başka bir odada demir ve ağır aletler vardı, tuvalet ve banyo derken tüm evi gezdirdi ve bana her gûn bu ağır şeyleri kaldırıp indirmemi söyledi ve evden çıktı. Evde tek kalmıştım ve hemen banyoya girdim çünkü sikimden hâlâ azar azar döl damlıyordu. Baş yardımcıyla konuşurken pantolonum olmadığı için hep yerlere damlamıştı. Bir bez alıp önce sikimi, sonra yerleri sildim ve ardından banyoya girip yıkandım. Banyodan sonra üstümü giyinmeden demir ağırlıkların olduğu odaya girdim. Onları baş yardımcının gösterdiği gibi kaldırıyordum ama hâlâ aklımda izlediğim çıplak kadın ve erkek vardı. Sikim yine kalkmaya başlamıştı.