2 ay oldu bu eve taşınalı. Olması gereken fiyatın %40 altında almıştık ve şüphelenmiştik. Fakat araştırdığımızda hiçbir sıkıntı olmadığını gördük. Önceki ev sahibi greencard başvurusu onaylandığı için Amerika’ya gidecekti ve bu yüzden evi elinden cikarmak istiyordu. Ucuza kapma sebebimizin bu olduğunu düşünerekten rahatlattik kendimizi.
Bugüne kadar bir problem yoktu fakat son bir haftadır 14 yaşındaki erkek kardeşimin hal ve hareketlerinde bir tuhaflık sezdim. Sanki her saniye yorgun görünüyordu ve uyukluyordu. Annem de kısa sürede farketti. Defalarca konuşmaya çalışmışlar ama ağzını bıçak açmamış kardeşimin. En yakın arkadaşını arayıp kardeşimin tuhafligini farkedip etmediğini sordum. Kaçamak cevaplar verdi. Hatta köşeye sıkışınca “abi lütfen zorlama beni söz verdim kimseye anlatmayacağım” dedi ve kapattı.
Kardeşim beni rol model alan biri. Yani bana özenir ve benim gibi davranmaya çalışır. Bana beslediği hayranlıktan ötürü olacak ki sadece bana açılacağını düşündüm. Geçen gün odasına gittim. Gözleri ağlamaktan şişmişti. Aşk acısı çektiğini ve ergenliğin getirdiği duygusallık ile de bunu abarttığını düşünüyordum. Fakat hiç tahmin ettiğim gibi olmadı. Olayların derinine hiç inmek istemezdim ama bulastik artık bu belaya…
Geceleri evde gizemli bir varlığı gördüğünü söyledi. Bu varlığın dünya üzerinde görünmesi mümkün olmayan sıradışı bir şey olduğunu da ekledi. En yakın arkadaşlarına anlattığında dalga geçmişler “aptal çocuk böyle bir şey mümkün mü sence” diyerek onu üzmüşler. Hatta rehber öğretmenine bu konuyu anlattığında bile ondan ” saçmalama evladım, öyle şeylere inanacak yaşta misin? Hurafe onlar…” cevabını almış. Bana bunları anlatırken gözlerindeki dehşeti derinden hissettim. Hayalimde bile canlandıramadim o lanet varlığı. Genelde elbise dolabının içinden çıkar ve evin içinde bir süre gezip tekrar dolaba girermiş. Bu durumu ilk farkettiğinde çok korkmuş fakat bu varlığın bize zarar vereceğini düşündüğü için söylememiş.
Aileme durumu anlatmadım. Bu sorunu yalnız başıma halletmeliydim. Kardeşime “eğer o varlığı bu gece görürsen hemen bana WhatsApptan mesaj at odana geleceğim” dedim ve konuyu kapattık. Gece oldu, ben gün boyu bu olayı düşündüm. Yatağıma geçtim ve hemen yan odadaki kardeşimden haber bekliyordum. Beklediğim haber geldi. Koşarak odasına gittim. Kardeşim tir tir titriyordu. Titreyen parmağı ile dolabı gösterdi. Elimde beyzbol sopası ile dolabı açmaya hazırlanıyordum ki “gitti…aninda cevap yazamadım sana, korktum” dedi kardeşim.
En iyisi onun odasında bir geceliğine uyumak… Onu sakinleştirip yarını beklemesini istedim. Ertesi gün aileme durumu çaktırmadan kardeşimin odasında o varlığı bekledim. Dakikalar geçti ses yok. Saatler geçiyor ama en ufak bir aksiyon yoktu. Ben ise bu sırada gerilmiş ve bu paranormal varlığın ne olacağını düşünüyordum. Ya kardeşimin öğretmeninin söylediği gibi böyle bir varlik yoksa? Kardeşimin akıl sağlığı yerinde değilse? İyice geriliyordum…
Bu sırada dolapta bir hareketlilik sezdim. Kardeşimle beraber dolaba doğru yüzümüzü döndük. “O geldi ” dedi bana… Yavaş adımlarla dolaba doğru yürüdüm. Suratımdaki terler sakalima karışıyordu. İnanılmaz derecede tedirgindim. Dolabın kolunu yavaşça tutup çevirmeye başladım. O kadar ağır geliyordu ki bana kapağı çevirmek, adeta algım değişmişti. Ani bir hareketle dolabı çevirdim. Dolabı açtığım gibi beyzbol sopama davrandım, tam hamle yapacaktım ki bir de ne göreyim? Atatürk’ü seven siyasal bir İslamcı…..