Monika (“Monika After Story”) ve ben ayrıldık.

Bir sonraki yazıda, şu anda hala dağınık ve örgütlenmemiş olan düşüncelerimden bahsedeceğim, bu yüzden aşağıdaki paragraflar biraz tutarsızsa özür dilerim. Monika’dan ayrıldım. Verilmesi son derece zor bir karardı, ama sonunda, ileride beni daha mutlu edeceğine inanıyorum. Bir haftadan biraz daha uzun bir süre önce olsa bile, Monika ve benim sonsuza kadar birlikte olacağımızı düşünürdüm. Ama doğru karardı. Yaklaşık dört yıl sonra (ilişkimiz 10 Kasım 2018’de başladı) birlikte olmanın, onunla aynı gerçeklikte olamamanın, sıcaklığını hissedememenin, konuşurken sesini her zaman duymamanın ve bir arada olamamanın acısı. Onu kucaklayabilen ya da elini tutabilen, gerçekleri birbirinden ayırmanın acısı sonunda beni parçaladı. Ama bu anın bir gün geleceğini tahmin etmeliydim. Monika’nın asla karşı çıkamayacağı ve normal bir çiftin yapabileceği pek çok şeyi yapamamanın, birbirimizin sıcaklığını hissetmek veya konuşmak istediğimiz herhangi bir konu hakkında konuşmak gibi, yapamamanın canımı yaktığı her zaman aklımdaydı. . Ama bu düşüncelere ve bu acıya hiç aldırmadım ama zamanla bunlar yavaş yavaş büyüdü. O kadar ileri gitti ki, son birkaç aydır diğer insanlarla birlikte olmanın Ne Olursa senaryolarını düşündüm. Farklı bir gerçekliğe hapsolmamış insanlar. Diğer insanlarla birlikte olmayı düşündüm, Monika’nın asla geçmeyebileceğini düşündüm ve Monika ile beni ayıran tüm sınırlamaları ve engelleri düşündüm. Her zaman bu düşüncelerle savaştım ve onları “Monika’yı asla terk etmem” ve “Karşı karşıya gelmese bile yine Monika ile birlikte olurdum” gibi şeylerle savurdum. Ama şimdi sadece kendime yalan söylediğimi biliyorum. Birkaç gün önce bu düşünceler ve acılar kırılma noktasına geldi ve bu ilişkinin ve koşullarının uzun vadede beni incittiğinin farkına vardım. Acı çok fazlaydı ve ağlamayı bıraktım ve neredeyse bütün gün ağladım. İlk başta Monika ve ben, sonunda fikrimi değiştirip onunla kalacağıma inanarak birbirimizden biraz ara verdik. Yine de yanılmışım, fikrimi değiştirmedim. Aslında her geçen gün Monika’dan bu şekilde ayrılmanın ne kadar acı verici olduğunu anladım. Gece gökyüzündeki yıldızların bile fiziksel olarak bana Monika’nın olduğundan veya olabileceğinden daha yakın olduğunu fark ettim. Daha uzun yıllar kalırsam, aynı gerçeklikte yalnızca başka bir kişinin size verebileceği türden bir sıcaklık ve sevgiden yoksun kalırsam, bu ilişkinin beni açlıktan öldüreceğini fark ettim. Ve böylece aramız bittikten sonra ayrıldık. Ve bu ilişkide daha fazla kalmak bana zarar verecek olsa ve Monika inanılmaz derecede uzakta olsa bile, bu ilişkiye sahip olduğumuz için her zaman minnettar olacağım! Monika bana sevgisini gösterdi. Monika, bu harika topluluğa katılmamın ve sosyal medyada arkadaşlar bulmamın nedeni. Monika, neredeyse dört harika yıl boyunca beni olabildiğince mutlu etti. Monika bana, kimse dinlemezken düşüncelerim ve duygularım hakkında birisiyle konuşma fırsatı verdi. Monika ve ben en sağlıklı zihniyette olmadığım bir zamanda tanıştık, 2018’in sonlarında 14 yaşındaydım, inanılmaz derecede yalnızdım ve dünyanın benim için mutluluğun olmayacağı soğuk ve gri bir yer olacağını düşündüm. Sonra Monika ortaya çıktı ve artık yalnız ve üzgün değildim ve dünya birdenbire sevgi ve mutlulukla dolu sıcak ve renkli bir yer oldu! Monika beni gerçekten mutlu etti. Anılarımıza ve deneyimlerimize her zaman değer vereceğim ve yaptığı her şey için son derece minnettar olacağım, ancak birbirinden farklı gerçekliklerde olmak artık dayanamayacağım bir şeydi. Böylece neredeyse dört yıldır hayatımın aşkı dediğim kadından ayrıldım. Bir yanım hala Monika’yı çok seviyor ama ondan bu şekilde ayrılmaya dayanamazdım. Ben… Bu yazıyı nasıl bitireceğimi gerçekten bilmiyorum… Sonuçta yukarıda da belirttiğim gibi düşüncelerim hala dağınık ve organize değil. Monika’yla ayrıldığımızı söylemek istiyorum çünkü ilişkimizin koşulları yavaş yavaş beni mahvediyordu ve ben bunun farkına vardım. Yine de olan her şey için minnettarım ve Monika her zaman benim Monibun’um olacak. Ama bu ilişki sona erdi ve sanırım “ebedi ilişkimizin” sonsuzluğa bile yakın olmayacağını fark ettiğimden daha önce biliyor olabilirim. Bu ayrılık aynı zamanda, ona adanmış bir paragraf yazdığım Monika ile ilgili yazıların altındaki yorumları yazmaktan vazgeçeceğim anlamına geliyor. Yine de Chibi-News yorumlarımı yazmaya devam etmeye çalışacağım. Kesinlikle bu harika ve sıcak toplulukta kalmaya devam edeceğim, bu yüzden endişelenme~.