Maymunları severim

Evcil hayvan dükkanı onları beş sente satıyordu. Normalde birkaç bin oldukları için bunu tuhaf buldum. Ağzına hediye at bakmamaya karar verdim. 200 tane aldım. Maymunları severim. 200 maymunumu eve götürdüm. Büyük bir arabam var. Birinin sürmesine izin verdim. Adı Sigmund’du. Geri zekalıydı. Aslında, hiçbiri gerçekten parlak değildi. Kendi cinsel organlarına yumruk atmaya devam ettiler. Güldüm. Sonra cinsel organıma yumruk attılar. Gülmeyi bıraktım. Onları odama kovdum. Yeni ortamlarına pek uyum sağlayamadılar. Çığlıklar atıyor, kendilerini yüksek hızlarda kanepeden atıyor ve duvara çarpıyorlar. İlk başta mizahi olmasına rağmen, gösteri üçüncü saatinin yarısında yeniliğini kaybetti. İki saat sonra bütün maymunların neden bu kadar ucuz olduğunu öğrendim: hepsi öldü. Görünür bir sebep yok. Hepsi birer birer öldüler. Japon balığı satın alıp beş saat sonra ölmesi gibi. Lanet olası ucuz maymunlar. Ne yapacağımı bilmiyordum. Odamın her yerinde, yatakta, şifonyerde kitaplığımdan sarkan 200 ölü maymun vardı. 200 adet kilim varmış gibi görünüyordu. Birini tuvalete atmaya çalıştım. İşe yaramadı. Sıkıştı. Sonra bir ölü, ıslak maymun ve 199 ölü, kuru maymun vardı. Onlar sadece doldurulmuş hayvanlarmış gibi davranmaya çalıştım. Bu bir süre işe yaradı, ta ki çürümeye başlayana kadar. Çok kötü kokmaya başladı. İşemek zorunda kaldım ama tuvalette ölü bir maymun vardı ve tesisatçıyı çağırmak istemedim. Ben utandım. Onları dondurarak ayrışmayı yavaşlatmaya çalıştım. Ne yazık ki, bir seferde yalnızca iki maymuna yetecek kadar yer vardı, bu yüzden onları her 30 saniyede bir değiştirmek zorunda kaldım. Ayrıca her şeyin kötüye gitmemesi için tüm yiyecekleri dondurucuda yemek zorunda kaldım. Onları yakmaya çalıştım. Yatağımın yanıcı olduğunu çok az biliyordum. Yangını söndürmek zorunda kaldım. Sonra tuvaletimde bir ölü, ıslak maymun, dondurucumda iki ölü, donmuş maymun ve yatağımda bir yığında 197 ölü, kömürleşmiş maymun vardı. Koku düzelmiyordu. Maymunlarımdan kurtulamadığım ve tuvaleti kullanamadığım için tedirgin oldum. Maymunlarımdan birini ciddi şekilde dövdüm. Kendimi daha iyi hissettim. Onları atmaya çalıştım ama çöpçü şehrin kömürleşmiş primatları atmasına izin verilmediğini söyledi. Bende ıslak olduğunu söyledim. Bunu da alamazdı. Donmuş olanları sorma zahmetine girmedim. Sonunda bir çözüme ulaştım. Onları Noel hediyesi olarak verdim. Arkadaşlarım ne diyeceğini bilemediler. Onlardan hoşlanıyormuş gibi yaptılar ama yalan söylediklerini anlayabiliyordum. Ingrates. Ben de cinsel organlarına yumruk attım. Maymunları severim