Merhaba ben burada yeniyim ve bu konuda bilgisi olan var mı bilmiyorum ama yine de gidiyorum: Düşman veya yabancı ruhlarla reenkarne olmanın mümkün olup olmadığını bilen var mı? Ödemem gereken 19 karmik borcum olduğunu biliyorum. Bunun az çok ne anlama geldiğini de okudum ve bununla ilgili başka ne yapmam gerektiğini merak ediyorum çünkü şu anda yaptığım her şey işe yaramıyor. Sürekli yanlış yerde, yanlış zamanda, yanlış insanlarla olduğumu hissediyorum. Akışımın çok dışında hissediyorum, çevremdeki hiçbir şeyle uyumlu değil. yaşadığım zaman, tanıştığım insanlar veya koşullar, sıfır zamanlamam var.. genel olarak her şey çok yanlış geliyor. Bir cümle ile anlatabilsem kendimi geçmişe koyan herkesle hapiste olan bir yargıç gibi hissediyorum derdim.. Sudan çıkmış bir balık ya da bir kediyi suya atmış gibi hissediyorum.. Hissediyor musunuz? ? Burada kendimi tembel ya da sadece şikayetçi olarak görmediğimi söylemeliyim..(belki bunca yıldan sonra şikayetçiyim ama iyi bir nedeni var ve sadece kendimi çok yıpranmış ve yorgun hissettiğim için.. Değişmeye çalıştım. hayatım pek çok kez.. Ülkemi ve yaşadığım yeri değiştirdim, Üni’yi bitirdim ve fırsat bulunca yüksek lisans yaptım, iş değiştirdim ve çalışmaktan çağrı merkezine veya kendi disiplinimde bir ofis (yaşadığım yerde pek iş imkanı yok bu yüzden her türlü iş kabul edilir..) Yeni insanlarla tanışmaya açığım (bundan sonra çok fazla tanıştım) ama ne kadar uğraşırsam uğraşayım çabalar tozda biter yanlış anlaşılmamak için sadece “kötü” değil (böyle bir şeyin tarif edilebileceğine inanmıyorum) bir çok iyi insanla da tanıştım ama hiçbir zaman bir bağlantı olmadı.. bir aile kurdum, Etrafımda insanlar var ama yine de kendimi yabancı, uyumsuz, boğulacak ve depresyona girecek kadar yalnız hissediyorum. hayatım “Hata”yı bulmaya çalışıyorum ama 40 yaşındayım ve gerçekten ne yanlış yaptığımı göremiyorum. Hatalar yapıyorum, sürekli bir mücadele içinde olduğum çeşitli kusurlarım var ve bazen (bir insan olarak) daha iyiye gittiğimi hissediyorum ama hayatım.. hayır. Hayatım ne yaparsam yapayım daha da kötüye gidiyor.. Son zamanlarda “hayat değiştirme” denemelerinden vazgeçmeye karar verdim ve kendimi akışına bıraktım. Bil bakalım ne oldu. Beni hiçbir şeye götürmez. Durgun, bulanık bir pont’a. Bu beni yukarıda anlattığım, bir yabancılar ailesi, boğulma, sıfırın altında fırsatlarla çevrili bu şeye götürüyor. Bundan ne öğrenmem gerekiyor?? Bir noktayı kaçırıyor muyum?? Son zamanlarda bir psikoloğa gidiyorum ve daha önce yapmadığım pek bir şey kalmadığını kabul ediyor.. Bu duvarsız hapishaneden nasıl kurtulurum?? Herhangi bir görüş? lütfen nazik olun☺
Paylaş