İfşayı izlerken çok zorlu bir süreç geçirdim. Önce linke bastım hemen 31 çekme moduna aldım kendimi fakat babam odanın kapısı açtı bişeyler sormaya başladı ne sorduğunu hatırlamıyorum çünkü kan bir bôlgeye pompalanıyordu. Hemen telefonu yorgana soktum ve tuş kilidini kilitledim içeriden, babam pek bişey anlamadı uyku sersemi sanıp gitti. Sonra hemen devam etmek için gereken işlemleri yaptım şu pek çekici olmayan hanim ablayi mahallemden biri olarak hayal ettim onun bana verdiğini onu becerdiğimi felan. Hani tam güzel olsun istemeyiz becereceğimiz kişiyi biraz kusurlu olsun isteriz ya heh tam da o şehvetle devam ediyorken bu sefer telefonun şarzı bitti ve aniden kapandı. Normal de manuel moda geçerdim hayal dünyamda, fakat beynim o sıra yarım çalıştığı için fantezime render almayacağini gidip bu işi benim halletmem gerektiğini söyledi. Sonra bilgisayardan bu işi halletme kararı aldım fakat tahmin edebileceğiniz üzere bilgisayarı telefon gibi hop diye ortadan kaldırp bi yerlerime sokamayacağım için bu işin riskli olduğunu biliyordum. Tüm bunları düşünürken kendimi bilgisayar başında 31 çekerken buldum. Tam bu sıra hanım abla kimim ben diyordu arkadan da onları onaylarcasına “kim bunlar” sesi geldi. Bir an beyin spazmı geçirdiğimi sanmıştım fakat arkamı döndüğüm de bizde kaldiğini unuttuğum dayımla gôz göze geldim. Utançtan kaynar suyu sikecek haldeydim hemen toparlanıp yok bişey değil demekten başka hiç bişey gelmedi elimden. Evet arkadaşlae olaydan sonra 6 saat geçti ama hala içimde kim bunlar kelimesi dönüyor buda böyle bir anım oldu paylaşmak istedim herkese başarilar dilerim dikkatli çekişler.
Paylaş