Lise zamanları karizma yapmak için elinden gelen her şeyi yaptığımız zamanlar. Hastayım dohtura gidiyorum. Düzenli iğne veriyor. Gene klasik g.tü dön iğneyi bassınlar saati gelince günün, hastanede aldım soluğu, küçük sayılır memleketim, isim olarak olmazsa da sima olarak tanır gençler birbirlerini. Hastanedeyim yatıyorum hemen sedyeye, vursunlar cabucak igneyi de dışardaki hatun gitmeden son bi kesişeyim derdindeyim. Bakıyorum stajer hemşireler doluyor odaya, hass.ttir olm bunların hepsi benim yaşımda hatun, biraz kızarıyorum haliyle.
Neyse ben ne utanıcam, onlar utansın ve tıpta utanma yoktur geyikleri ceviriyorum kafamda. İğneyi atacak hemşire geliyor. Götü açıyor kabak gibi. Stajerleri bir gülme tutuyor. Kıkırdıyo .ruspular lan ne gülüyonuz götüme. Senin yok mu sanki? Senin ki zaten kapıdan zor geçiyo. Sen hiç gülme tahta kurusu falan diyorum içimden. Baya bi eğleniyorlar, kıkırdayıp duruyorlar. Neyse iğne isi tamam donu topluyorken, o da ne? Çatalımda bi obje var, hass.ttir ulen buna mı gülüyonuz. Söyle yuvarlıyorum elime alabilmek için bi bakıyorum pamuk toplanmış. Sanırsın çukurova. Bütün kan yüzümde toplanmıştı. Bi kac hafta evden çıkamadım utançtan.