Bugün, can dostumla yine mahallede boş gezen ve boş gezenin kalfası unvanımızı gururla taşıyarak geçirdiğimiz naçizane günlerden birisiydi. Bakkaldan çıkmış, top sahasına göz atmaya gidiyorduk. Topumuz yok, her seferinde böyle yaparız umutlarımız da suya düşer ama çocuğuz işte; 12 yaşındayız daha.
Aylak aylak yürüyorken sokağın ortasında kocaman bi araç gördük, bagajında rulo rulo halılar vardı. Arabanın sahibini bizim Havva teyze evine eşlik ediyordu muhabbetle. Kağnı gibi yürür adamı da sohbete tutar tanıyoruz şahsını. Malum, halıları kaldıracak gücü de yoktur adama kaldıracak belli. Arkadaşıma dönüp bir tane halı alıp kaçma serüvenini ortaya attım, kahretsin dangalak hemen kabul etti. Ben vakit kaybetmeden arabanın içine atladım. Halının birini Seyid Onbaşı gibi kavradım havalı olsun diye de cirit misali az öteme doğru salladım, halı arabada bir kez sekerek cuk diye arkadaşımın üzerine gidiyordu. Arkadaşımsa vazifeye kendini benim kadar kaptırmamış olacak ki halıyla birlikte yere yığıldı. “oğlum haber versene lan dondurma vardı elimde sülük gibi yere yapıştım” diye haykırdı. Derken içeriden Havva teyzenin “var ol oğlum, evlenmeyen bir torunum var onu da sana vereceğim nasipse, çok naif adammışsın, sözüm söz” dediğini duyduğumuz gibi iki ayağımız bi pabuca girdi. Ahmet diye de makara bi çocuk var mahallede durmadan bize saçma saçma hikayeler anlatır. Arkadaşımı yerde serili halde görünce “Ekrem, uluorta nabıyon lan orda, lazımsa anahtarı vereyim bize git yengeyle” dedi ama arkadaşım endişeyle “Ahmet, kes gevezeliği oğlum yardım et halı kaçırıyorduk işler sarpa sardı durum ciddi adam geliyor, bi el at Allahsen!” diye cevaplayınca bizim Ahmet av görmüş kaplan gibi dikkat kesildi hemen paçayı sıvayıp bir ucundan tuttu halıyı bir anda toz oldular. İçinde hırsızlığa yönelik nasıl bir kuvve vardıysa artık yavşağın!
Bunlar paçayı kurtardı da ben arabadan inme fırsatı bulamadan adam dışarı çıktı. Napacağımı şaşırdım hemen kıvrak zekamı kullanarak halıların arkasına kamufle oldum keriz fark edemedi orada olduğumu kapattı kapıları da zorladım zorladım açılmıyor kapılar. Adam yola çıktı gidiyor, arkada mahsur kaldım oğlum napıcam şimdi. Trafik var belli ki sürekli duraklıyoruz. Adam kapıları açınca nolucak çok merak ediyorum armut gibi dikileceğiz adamın karşısında döver mi ne yapar şimdi bu beni adamın da halısını çaldık ulan ya şu halılardan birinin içine girip saklansam mı belki farketmezler. Şimdi kapatıyorum sonunu ekleyeceğim sonra.
============================
Aradan 3 ay geçti ben böyle enteresan hadise görmedim. En son halılardan birinin içine girip kendimi sarmayı becerdim. Sonra bu adam fabrikaya gelince kapıları açtı arkadaşları yanında halıları dizmeye başladılar. Haliyle beni de içeride yakaladılar. Bu arkadaşları adama bi güzel meydan dayağı atmasın mı! Adamlar hemen beni indirip halimi hatırımı sordular bana bi ilgi bi alaka el üstünde tutuyorlar istediğin bir şey var mı falan utanmasam ziyafet çektirteceğim 40 yaşındaki adamlara oracıkta. Bu fırsatı kaçırır mıyım, öyle de yaptım! Canım bayağı kebap çekmişti saatlerdir yolda karnım kazınmış hayatımda yediğim en güzel yemekti Allah razı olsun harbi adamlarmış. Her neyse bizim olay bayağı gündem falan oldu adam bana sus payı verdi benim de bayağı işime geldi zaten konuşmak aleyhime olurdu ama babam onuruna yedirir mi adamın yakasını bırakmadı tabi ki. Adam şu an hapiste, ben, Ekrem ve Ahmet halıyı 150 liraya okuttuk. Ahmet’in de aklına uyup iddiada kaybettik parayı. Velhasılıkelam, bir anlık hınzırlıkla böyle serüvenler yaşanabiliyor.