Geçen gün benim de hususen sevdiğim ve muhabbetinden keyif aldığım bir aile bize misafirliğe geldi. Oturuldu filan ama bi değişiklik vardı böyle hissediyordum, kızları yeni başörtü takmaya başlamıştı filn. Sonra ben bu içinde bulunduğum soğuk havadan dolayı konfor alanım olan odama gidip redditte dolaşmaya, spotiden bi albüm açıp dinlemeye koyuldum. Her şey çok güzel gidiyordu.
Mutfaktan tabak hazırlanma seslerini duymaya başladım, yemekte pilav ve fırında tavuk vardı, çok severim. Beni de çağırdılar haliyle ben de masaya gittim. Ben 1.90 adamım beni masada çük kadar yere sokmaya çalıştılar neyse bir şekilde sığdım oraya da. Keşke tek sıkıntı bu olsaydı…
Babam klasik olarak yine ağzını şapırdatmaya başladı (kendisiyle bu sebeple mümkün mertebe yemek yemem ama misafirler varken aynı yere koydular beni, kader mi dersin yoksa art niyet mi dersin) yemek zevkim orada kaçtı zaten. Ulan misafir tarafın aile büyüğü olan kişi de şapırdatmaya başlamasın mı? Hadi babamı anladım sen niye şapırdatıyorsun ipnenin evladı dedim içimden. Teker teker şapırdatma sesini duyan herkese sanki büyü bulaşıyor amına koyayım bazıları nizami bazıları lokmasını alırken bazıları da 30 saniyede filn ağzını sapırdatıyor. Taakatim kalmadı.
Sakin bir şekilde “İBNENİN EVLATLARI YA BU SİKTİĞİMİN YEMEĞİNİ DOĞRU DÜZGÜN YİYİN YA DA DEFOLUN GİDİN LAN BU EVDEN DEDİM.” korktular ve şaşırdılar tabii. Beni sakinleştirdiler ve yemeğe devam ettik, maksimum 1 dk sonra nizami şaplatanlar tek tük şaplatmaya başladı. 2-3 dakika içinde her şey eski haline döndü.
Cebimden it kopukla uğraşmak için kullandığım bıçağımı yavaşca çıkarttım. İlk başta babamın bağrına sapladım, sonra misafirliğe gelen tarafın aile babasının boğazını kestim. 2 kişiyi daha temizledim dünyadan diye düşünüyordum o an. Nevrim öyle dönmüştü. Misafirlerin çocuğu atik çıktı hemen kaçtı masadan, bacağını yakalayıp onu boğarak öldürdüm. (Diğer kişiler full kadındı hem bu sebeple hem de olayın şokundan kimse bana müdahale etmedi.) Kadınlar kaldı geride, onları da nizami olarak değil de arada şaplattıkları için topluma geri kazandırılabilir addettim ve evimin altındaki mahzene kapattım. Totalde 5 kişilerdi…
İlk önce bana cesetleri asitte bekletmekte yardım ettiler. Aralarından biri onları öldürmemde haklı olduğumu söyledi, düzelmeler baş gösteriyordu.
Her gün 3 öğün yemeklerini verdim. arada ağzını şaplatanlara ben de bi tane şaplatıyordum. “DÜZGÜN YE ŞUNU AMIN EVLADI” diye bağırmayı da ihmal etmiyordum. Gel zaman git zaman onlar düzgün yemek yemeyi öğrendi. Çok güzel eğitmiştim onları, artık her biri medeniyetten nimetini almıştı.
Cesetleri eritirkenki kamera kayıtları duruyordu. Bu kayıtlara göre o 5 kişinin cinayeti işlediği neredeyse kesindi ve benim parmağım olduğu anlaşılmıyordu. Kasedi onlara izletip en küçük yamuklarında bunu basına sızdıracağımı söyledim ve onları salıverdim.
Bir gün yine kendime başka bir anne buldum. Onunla anlaşıp başka semtte, başka bir eve taşındık. Radarımıza bazı insanlar takılmıştı, ağızlarını şapırdatı-yor-lar-dı. Onları evimize çağırdık…