Çocukken yaşadığım ve üstümde hiçbir etkisi olmayan ama pek bir sik olduğunu düşündüğüm anımı anlatıyorum
İlkokuldayım hoca da demiş bi şarkı ezberleyin haftaya söyleyeceksiniz diye ben de gittim tüm hafta sokakta felan gezdim ne yaptım hatırlamıyorum da amk neyse son gün gelmiş ne yapcam diye bakıyorum baktım müzik kitabının sonunda Barış Manço şarkısı var neyse ben bilmiyorum bu arada hoca da sınıfa artık toplu şarkı mı ne söyletiyor ben kapadım kulağımı tam odak şarkıyı ezberliyorum ama mırıldanıyorum da biraz ondan sonra lan baktım etrafımda gram ses yok kaldırıyım kafamı dedim tüm sınıf bana bakıyor kimsenin de birşey dediği yok döndüm yanındakine ne zamandır bakıyonuz bana dedim baya oldu diyo ulan be amk cocu insan bi dürter beni neyse baktım hocaya böyle devam etti sonraki ders söyledim işte şarkıyı iyi bari ezberlemişim sonra hoca da bu durumu anneme felan anlatmış öyle bi anım. hiçbir olayı yok bu makarnayı da hafızanızda yer kaplasın diye anlattım