Bu sabah çok üzücü bir haberle uyandım. Tahir Dede dediğim bir akrabam vefat etmiş. Kendisini çok severdim, kafamız çok güzel uyuşurdu. Kendisi çok eğlenceli,modernist ve entelektüel bir adamdı. Her yaptığı şakaya gülünen bir adamdı. Babamla evine gittik, ev halkına taziyelerimizi sunduk, üzerinden bir süre geçince cenaze arabası geldi ve cenaze namazı kılınmak üzere camiye gidildi. Herkes namaza girdi ben de namazın bitmesini beklerken onunla geçirdiğim güzel anıları düşündüm. Bir süre sonra tabutu musalla taşından kaldırdıklarını gördüm. Onların tabutu taşımasını gördüm ve bu sırada gözümden birkaç damla yaş aktı. Ben de gidip tabutun taşınmasında yardım edeyim dedim ve gittim ancak adamın çok seveni olduğundan kalabalığın arasına giremedim bile. Geri çekilip çaresizce tabutun taşınmasını izledim. Tabutu arabaya kadar getirdiler ve yüklediler. Mezarlığa geçtik, mezar kazıldı ve tabut getiriliyordu. Tahir Dedemi son kez görüyordum. Çok yoğun duygulara kapıldım ve bir anda düşünmeye başladım. Onunla yaşadığım o güzel anları tekrardan yaşadım, aynı duyguları tekrardan hissettim ancak bunların hepsi birkaç saniye içinde gerçekleşti. Ben bunları düşünürken birden bir gürültü koptu. Baktım birileri yerde yatıyor,tabut ortalıkta yok, akrabaların tamamı ağlıyor falan. Demek ki tabutu gömmüşler dedim. Üzüldüm ve çaresizce ben de ağlamaya başladım. Bu sırada birden şaşırdım çünkü küfürler yükselmeye başladı ve kalabalığın bir noktaya yığıldığını fark ettim. Yığıldıkları noktaya baktığımda Tahir Dedeyi gördüm. Yerde uzanmış yatıyordu. Bembeyazdı. Tabutu neredeydi? Etrafa biraz bakındıktan sonra yokuşun aşağısında tabutu gördüm. Ben olayı idrak etmeye çalışırken insanlar farklı bir yere yöneldi. Ben de bu sırada Tahir Dedemin başında bekleyen babama ne olduğunu sordum. Herifin teki Tahir Dedemin tabutunu düşürmüş, o da içinden fırlamış. Böyle deyince benim gözüm döndü. Kalabalığa doğru koştum ve kalabalığı yararak suçluya ulaştım. Adamı yakasından tuttum ve yere doğru fırlattım. Ben onu yere fırlatınca kalabalık gerilemeye başladı. Ben adamı yumruklamaya başladım ve bir yandan da küfür ediyorum. Adamın ağzı yüzü dağıldı, ben küfürlerime devam ediyorum. O sırada ağzımdan bir küfür çıktı; BABANI SİKEYİM. Ardından kalabalıktan sesler yükselmeye başladı. Baktım gerileyen kalabalık tekrar üzerimize gelmeye başladı ben de adamın ailesine küfür etmeye başladım. Ben bunu hala yumrukluyorken millet beni geri çekmeye başladı. Bir iki kişi bana vurdu falan o karambolde. Neden olduğunu anlamadım. Babam kalabalığı yararak yanıma geldi ve beni karambolden çıkardı. 2 tokat attı. Sonra yokuş aşağı koşmaya başladı benim kolumdan tutarak. Arabaya bindik, eve döndük. Beni bir dövdü bir dövdü amk. En son hatırladığım şey yerdeki halının deseniydi. Uyandığımda başımda annem vardı. Anneme neler olduğunu sordum. Babam olayı ona anlatmış o da bana anlattı. Bu adam aslında Tahir Dedemin Almanya’daki oğluymuş. Duymuştum birkaç kere ama hiç görme fırsatım olmamıştı. Meğersem kalabalık adamın ailesine, babasına küfredince bana sinirlenmiş ve dövmek istemiş. Böyle olunca da babam beni eve getirmiş ve sonra sinirlenip beni dövmüş. Ben tamam dedim, cebimden telefonumu çıkardım. Wifi kapalıymış, onu açtım. Birden tehdit mesajları yağmaya başladı. Ben de bu mesajları görünce geçtim bilgisayarın başına. Bana gelen bu mesajlara otomatik mesaj yazacak bir bot yazdım. Bot herkese şu cevabı veriyordu, “Tahir Dedeyi çok severim ama o götten bacaklı tek hücreli gurbetçi orospu çocuğunun götündeki kılın geldiği ailenin her mensubunu sikeyim.” ve ardından da engeli basıyordu. Neyse ben bu botu yazdıktan 1 saat sonra falan bir mesaj daha geldi. Bakmak istedim çünkü sülalemdeki herkes anama zaten küfrettiğindendir ki artık mesajlar kesilmişti. Mesaja baktım, bot diğerlerine yaptığının aynısını bu kişiye de yapmıştı. Yüzüme bir gülümseme geldi ve ardından mesajı okumaya başladım. Mesajı okuduğum an yarrağı yediğimi anladım. Bu amk botu bana proje ödevimi soran öğretmene küfredip engellemiş. Napcam lan yardım edin lan lütfen
Paylaş