“Sayın teknisyen,
Size ikinci kez aldığım Pontiac … model arabam ile ilgili sorunumu yazıyorum. Benim arabam vanilyalı dondurma sevmiyor!”
Bu mektup 1940 larda General Motors’un şikayetler servisine geldi.
Daha önceki mektubu çöp kutusuna fırlatmış olan yetkili bu sefer mektubu değerlendirmeye karar verdi. Mektup şöyle sürüyordu;
“Birinci mektubuma yanıt vermemenizi anlıyorum. Yazdıklarım garip ve anlamsız gelmiş olabilir, ama benim arabam gerçekten vanilyalı dondurmayı sevmiyor!
Biz, yaz akşamları ailece yemekten sonra arabamıza binip hep aynı dondurmacıya gideriz.
Yol boyunca bütün aile o akşam hangi tip dondurma istediğimizi konuşur aramızda oylama yaparız ve her seferinde farklı bir çeşit dondurmayı çocuklar arabada beklerken dondurmacıdan alırım.
Sonra da hep birlikte deniz kenarındaki parkta dondurma yeriz. Bu bizim ailede yıllardır gelenek haline geldi.
Ancak sizden son almış olduğumuz Pontiac… model arabamızla gittiğimiz bu dondurma partilerinde artık problemlerimiz oluyor..
Ne zaman ki vanilyalı dondurma alıyorum araba hemen yeniden çalışmıyor, bir süre beklemek gerekiyor.
Başka cins dondurma aldığımda ise bu sorunu yaşamıyoruz.
Sizinle dalga geçtiğimi ya da arabayı geri vermek istediğimi ve bahane uydurduğumu da düşünebilirsiniz çünkü yazdıklarımın saçmalığının farkındayım.
Ama defalarca denedim gerçekten arabam vanilyalı dondurmayı sevmiyor.
Oylama sonucu Vanilyalı seçip aldığımızda tekrar arabayı çalıştırmaya çalışırken de vanilyalı dondurmamız eriyor.”
Şikayetleri kabul eden mühendis bir an düşündü ve bu saçma mektubu gözardı etmeyerek bizzat olayı incelemek için kendi gitmeye karar verdi.
Mühendis şikayetçi ile karşılaştığında mektubun bir şaka olmadığını hemen anladı.
Müşteri çok düzgün, efendi güler yüzlü biri idi ve büyük bir ailesi vardı.
Birlikte o gece dondurmacıya gittiler ve vanilyalı dondurma aldılar.
Gerçekten arabaya geri geldiklerinde araba zor çalıştı.
Mühendis ertesi gece tekrar orada idi ve bu sefer çilekli dondurma almaya gittiler.
Araba sanki dondurmanın kokusunu almış gibi hemen çalıştı.
Üç gece daha deneme yaptılar.
Çukulatalı dondurma aldıkları üçüncü gece ve meyveli dondurma aldıkları dördüncü gece araba hemen çalıştı ama vanilyalı dondurma aldıkları beşinci gece araba çok zor çalıştı.
O geceden sonra ailece görüşmeye ve sürekli dondurma yemeğe başladılar.
Bir mühendisin ürettiği arabanın vanilyalı dondurmayı sevmediğini düşünmesi mümkün değildir.
Bu gidişlerde her seferinde mühendis, hava sıcaklığını, gidilen ve dönülen yolda geçen süreyi, kullanılan benzinin markasını, günün hangi saatinde gittiklerini ve tabi dondurmanın cinsini de belirledi ve önüne bir data tablosu hazırladı.
Sorun tabloda çok açık görüldü:
Vanilyalı dondurma almak için harcanılan süre diğerlerine nazaran daha azdı.
O yörede çok popüler olan vanilyalı dondurma kutuları önceden hazırlanılmış olarak dondurmacının önünde bir buz dolabında müşterilerin alıp kasaya götürmeleri için hazır tutuluyordu ama diğer dondurma cinslerinin kutuları o anda dolduruluyordu.
Sorun kısa sürede çözüldü.
Soğumak için daha fazla zamana ihtiyaç duyan arabanın buhar kilidi *değiştirildi ve aile gönül rahatlığı ile bazı geceler vanilyalı dondurma aldı.
Demek ki araba vanilyalı dondurmaya karşı kayıtsızdı ama kısa sürede motorunun kapatılıp açılmasını sevmiyordu.