Sene 2016-2017’ydi lise 2’ye geçmişim okul başlayalı 4 ay kadar oluyordu. Ergenlik yüzünden dersleri bırakıp sadece eğlence, kızlar ve haylazlık peşindeydim. Ailemle de aram pek iyi değildi. Aslında hiç bir zaman pek iyi olmamıştı özellikle babamla. Dersler kötü olunca öğretmenler de benden şikayetciydiler ve sürekli bunu dile getiriyorlardı. Tabii o zaman ki benin pek umrunda değildi. Bu böyle devam etti ancak kısa bir süre sonra okul aileme haber vermiş. Babam öğrendiğinde ben okuldaydım. Üzülmüştü, ancak bana birşey belli etmedi. Ortalama 2,5 hafta benimle hiç bu konu hakkında konuşmadı ancak okuldan tekrar şikayet gelince bu sefer konuşma kararı aldı.
Evden biraz para alıp internet kafe de 2 saat takılma planı vardı kafamda. Okuldan çıktım 15 dakika yol yürüdükten sonra Saat 15.00 gibi eve varmıştım kapıyı anahtarımla açtığım anda bi ses duydum “neden hiç umursamıyorsun ?” İlk başta anlamadım babamın sesi olduğunu anlamıştım ancak neyden bahsettiğini ve kiminle konuştuğunu anlamadım. Kafamı sağa sola çevirdim. Tekrar aynı şeyi söyledi +Neden hiç umursamıyorsun ? -Bana mı dedin baba ? +Evet -Baba arkadaşlar bekliyor çıkıcam akşam geldiğimde konuşsak olmaz mı ? +Neden sana bu kadar değer vermeme rağmen azıcık beni, anneni, bizi umursamıyorsun. Bizi neden isteyerek üzüyorsun ?
O an söyleyecek bişey bulamadım sinirlendim ve sen “mi bana değer veriyorsun şerefsiz” dedim. Gidebilirsin dedi.
Birşey söyleyemedim. Sadece para bile almadan yarı açık olan kapıya yönelip evden ayrıldım. Sokakta yürürken aklımda sadece neden öyle dediği vardı. Derslerden olduğunu biliyordum ancak çok farklı bir şekilde söylemişti (size çok basit geliyor olabilir ama beni çok rahatsız etmişti söyledikleri). Hava kararmış karnım acıkmış ve yorulmuştum artık eve gitmem gerektiğini biliyordum ama sinirim hala geçmemişti. Yaklaşık bi bir saat daha yürüdükten sonra saatime baktım ve 12’ye geldiğini gördükten sonra eve doğru gittim. Eve girdiğimde annemle salonda televizyon izlediklerini annemin orda uyuya kaldığını babamınsa televizyon izlemeye devam ettiğini gördüm. İçeri girdiğimi fark etmişti ama kafasını bile çevirip bakmadı. Bende ilgilenmedim odama gidip çantamı fırlatıp üstümü değiştirmeden yatıp uyudum. Sabah kalktığımda hemen çıkmazsam okula geç kalıcağımı fark ettim o yüzden direk çantamı alıp odamdan ayrıldım. Kapıya varmış ayakkabılarımı giyerken babam yanıma geldi. Cüzdanından 10 lira çıkartıp “Okulda acıkırsın” dedi. 10 lirayı elime alıp yırttım. “İstemiyorum” deyip çıktım evden. Derse hoca girdikten hemen sonra girip yerime oturdum. Zaman işlerken 3. Ders bitmişti kapıda birini gördüm. Babamdı ilk 1 saniye şaşırdıktan sonra sinirlendim. Yanına gittim ve ben daha bişey demeden “acıkmışsındır sana tost yaptırdım” dedi. Sınıfın önünde bağırmak istemediğim için onu biraz geriye çektim. Elindeki poşeti alıp yere bıraktım ve “istemiyorum” dedim.
Üzülmüştü baya fark ettim. Biraz kötü hissettim kendimi ama hala sinirliydim. “Peki oğlum ama acıkırsın sonra al şu parayı” deyip cüzdanına doğru elini uzatırken “git” dedim. O an kendimi çok kötü hissettim. Neden böyle birşey yaptığımı bilmiyordum ama geri çekilmedim yine de. Beş saniye kadar sessizlik olunca daha yüksek sesle “Git” Dedim. “Tamam” dedi. yerdeki içinde ezilmiş tost ve patlamış ayran olan poşeti aldı ve gitti. Koridordaki öğrenciler bana bakıyordu ben ise sadece babamın gidişine. O an birşey fark ettim. Aslında ailemle aram iyiydi ben bozmuştum aramı ailemle.
Şimdi olayın üstünden 3 yıl geçti dün senin mezarına gittim baba. Senin bana getirdiğin gibi tost ve ayran getirdim sana sen benim yaptığım gibi onları fırlatmadın teşekkür ederim baba.