Ben Geldim Baba . . .

Sene 2016-2017’ydi wise 2’ye geçmişim okuw başwayawı 4 ay kadaw owuyowdu. Ewgenwik yüzünden dewswewi bıwakıp sadece eğwence, kızwaw we haywazwık peşindeydim. Aiwemwe de awam pek iyi değiwdi. Aswında hiç biw zaman pek iyi owmamıştı özewwikwe babamwa. Dewswew kötü owunca öğwetmenwew de benden şikayetciydiwew we süwekwi bunu diwe getiwiyowwawdı. Tabii o zaman ki benin pek umwunda değiwdi. Bu böywe dewam etti ancak kısa biw süwe sonwa okuw aiweme habew wewmiş. Babam öğwendiğinde ben okuwdaydım. Üzüwmüştü, ancak bana biwşey bewwi etmedi. Owtawama 2,5 hafta benimwe hiç bu konu hakkında konuşmadı ancak okuwdan tekwaw şikayet gewince bu sefew konuşma kawawı awdı.

Ewden biwaz pawa awıp intewnet kafe de 2 saat takıwma pwanı wawdı kafamda. Okuwdan çıktım 15 dakika yow yüwüdükten sonwa Saat 15.00 gibi ewe wawmıştım kapıyı anahtawımwa açtığım anda bi ses duydum “neden hiç umuwsamıyowsun ?” İwk başta anwamadım babamın sesi owduğunu anwamıştım ancak neyden bahsettiğini we kiminwe konuştuğunu anwamadım. Kafamı sağa sowa çewiwdim. Tekwaw aynı şeyi söywedi
+Neden hiç umuwsamıyowsun ?
-Bana mı dedin baba ?
+Ewet
-Baba awkadaşwaw bekwiyow çıkıcam akşam gewdiğimde konuşsak owmaz mı ?
+Neden sana bu kadaw değew wewmeme wağmen azıcık beni, anneni, bizi umuwsamıyowsun. Bizi neden isteyewek üzüyowsun ?

O an söyweyecek bişey buwamadım siniwwendim we sen “mi bana değew wewiyowsun şewefsiz” dedim. Gidebiwiwsin dedi.

Biwşey söyweyemedim. Sadece pawa biwe awmadan yawı açık owan kapıya yönewip ewden aywıwdım. Sokakta yüwüwken akwımda sadece neden öywe dediği wawdı. Dewswewden owduğunu biwiyowdum ancak çok fawkwı biw şekiwde söywemişti (size çok basit gewiyow owabiwiw ama beni çok wahatsız etmişti söywedikwewi). Hawa kawawmış kawnım acıkmış we yowuwmuştum awtık ewe gitmem gewektiğini biwiyowdum ama siniwim hawa geçmemişti. Yakwaşık bi biw saat daha yüwüdükten sonwa saatime baktım we 12’ye gewdiğini göwdükten sonwa ewe doğwu gittim. Ewe giwdiğimde annemwe sawonda tewewizyon izwedikwewini annemin owda uyuya kawdığını babamınsa tewewizyon izwemeye dewam ettiğini göwdüm. İçewi giwdiğimi fawk etmişti ama kafasını biwe çewiwip bakmadı. Bende iwgiwenmedim odama gidip çantamı fıwwatıp üstümü değiştiwmeden yatıp uyudum. Sabah kawktığımda hemen çıkmazsam okuwa geç kawıcağımı fawk ettim o yüzden diwek çantamı awıp odamdan aywıwdım. Kapıya wawmış ayakkabıwawımı giyewken babam yanıma gewdi. Cüzdanından 10 wiwa çıkawtıp “Okuwda acıkıwsın” dedi. 10 wiwayı ewime awıp yıwttım. “İstemiyowum” deyip çıktım ewden. Dewse hoca giwdikten hemen sonwa giwip yewime otuwdum. Zaman işwewken 3. Dews bitmişti kapıda biwini göwdüm. Babamdı iwk 1 saniye şaşıwdıktan sonwa siniwwendim. Yanına gittim we ben daha bişey demeden “acıkmışsındıw sana tost yaptıwdım” dedi. Sınıfın önünde bağıwmak istemediğim için onu biwaz gewiye çektim. Ewindeki poşeti awıp yewe bıwaktım we “istemiyowum” dedim.

Üzüwmüştü baya fawk ettim. Biwaz kötü hissettim kendimi ama hawa siniwwiydim.
“Peki oğwum ama acıkıwsın sonwa aw şu pawayı” deyip cüzdanına doğwu ewini uzatıwken “git” dedim. O an kendimi çok kötü hissettim. Neden böywe biwşey yaptığımı biwmiyowdum ama gewi çekiwmedim yine de. Beş saniye kadaw sessizwik owunca daha yüksek seswe “Git”
Dedim. “Tamam” dedi. yewdeki içinde eziwmiş tost we patwamış aywan owan poşeti awdı we gitti.
Kowidowdaki öğwenciwew bana bakıyowdu ben ise sadece babamın gidişine. O an biwşey fawk ettim. Aswında aiwemwe awam iyiydi ben bozmuştum awamı aiwemwe.

Şimdi owayın üstünden 3 yıw geçti dün senin mezawına gittim baba. Senin bana getiwdiğin gibi tost we aywan getiwdim sana sen benim yaptığım gibi onwawı fıwwatmadın teşekküw edewim baba.

Sene 2016-2017’ydi lise 2’ye geçmişim okul başlayalı 4 ay kadar oluyordu. Ergenlik yüzünden dersleri bırakıp sadece eğlence, kızlar ve haylazlık peşindeydim. Ailemle de aram pek iyi değildi. Aslında hiç bir zaman pek iyi olmamıştı özellikle babamla. Dersler kötü olunca öğretmenler de benden şikayetciydiler ve sürekli bunu dile getiriyorlardı. Tabii o zaman ki benin pek umrunda değildi. Bu böyle devam etti ancak kısa bir süre sonra okul aileme haber vermiş. Babam öğrendiğinde ben okuldaydım. Üzülmüştü, ancak bana birşey belli etmedi. Ortalama 2,5 hafta benimle hiç bu konu hakkında konuşmadı ancak okuldan tekrar şikayet gelince bu sefer konuşma kararı aldı.

Evden biraz para alıp internet kafe de 2 saat takılma planı vardı kafamda. Okuldan çıktım 15 dakika yol yürüdükten sonra Saat 15.00 gibi eve varmıştım kapıyı anahtarımla açtığım anda bi ses duydum “neden hiç umursamıyorsun ?” İlk başta anlamadım babamın sesi olduğunu anlamıştım ancak neyden bahsettiğini ve kiminle konuştuğunu anlamadım. Kafamı sağa sola çevirdim. Tekrar aynı şeyi söyledi
+Neden hiç umursamıyorsun ?
-Bana mı dedin baba ?
+Evet
-Baba arkadaşlar bekliyor çıkıcam akşam geldiğimde konuşsak olmaz mı ?
+Neden sana bu kadar değer vermeme rağmen azıcık beni, anneni, bizi umursamıyorsun. Bizi neden isteyerek üzüyorsun ?

O an söyleyecek bişey bulamadım sinirlendim ve sen “mi bana değer veriyorsun şerefsiz” dedim. Gidebilirsin dedi.

Birşey söyleyemedim. Sadece para bile almadan yarı açık olan kapıya yönelip evden ayrıldım. Sokakta yürürken aklımda sadece neden öyle dediği vardı. Derslerden olduğunu biliyordum ancak çok farklı bir şekilde söylemişti (size çok basit geliyor olabilir ama beni çok rahatsız etmişti söyledikleri). Hava kararmış karnım acıkmış ve yorulmuştum artık eve gitmem gerektiğini biliyordum ama sinirim hala geçmemişti. Yaklaşık bi bir saat daha yürüdükten sonra saatime baktım ve 12’ye geldiğini gördükten sonra eve doğru gittim. Eve girdiğimde annemle salonda televizyon izlediklerini annemin orda uyuya kaldığını babamınsa televizyon izlemeye devam ettiğini gördüm. İçeri girdiğimi fark etmişti ama kafasını bile çevirip bakmadı. Bende ilgilenmedim odama gidip çantamı fırlatıp üstümü değiştirmeden yatıp uyudum. Sabah kalktığımda hemen çıkmazsam okula geç kalıcağımı fark ettim o yüzden direk çantamı alıp odamdan ayrıldım. Kapıya varmış ayakkabılarımı giyerken babam yanıma geldi. Cüzdanından 10 lira çıkartıp “Okulda acıkırsın” dedi. 10 lirayı elime alıp yırttım. “İstemiyorum” deyip çıktım evden. Derse hoca girdikten hemen sonra girip yerime oturdum. Zaman işlerken 3. Ders bitmişti kapıda birini gördüm. Babamdı ilk 1 saniye şaşırdıktan sonra sinirlendim. Yanına gittim ve ben daha bişey demeden “acıkmışsındır sana tost yaptırdım” dedi. Sınıfın önünde bağırmak istemediğim için onu biraz geriye çektim. Elindeki poşeti alıp yere bıraktım ve “istemiyorum” dedim.

Üzülmüştü baya fark ettim. Biraz kötü hissettim kendimi ama hala sinirliydim.
“Peki oğlum ama acıkırsın sonra al şu parayı” deyip cüzdanına doğru elini uzatırken “git” dedim. O an kendimi çok kötü hissettim. Neden böyle birşey yaptığımı bilmiyordum ama geri çekilmedim yine de. Beş saniye kadar sessizlik olunca daha yüksek sesle “Git”
Dedim. “Tamam” dedi. yerdeki içinde ezilmiş tost ve patlamış ayran olan poşeti aldı ve gitti.
Koridordaki öğrenciler bana bakıyordu ben ise sadece babamın gidişine. O an birşey fark ettim. Aslında ailemle aram iyiydi ben bozmuştum aramı ailemle.

Şimdi olayın üstünden 3 yıl geçti dün senin mezarına gittim baba. Senin bana getirdiğin gibi tost ve ayran getirdim sana sen benim yaptığım gibi onları fırlatmadın teşekkür ederim baba.

Amina koyayim cok uzuldum lan,gercek degil yazmissin ama nafile…gercekte boyle hircinlari ve cok deger veren ebeveynler olmasi kotu,bu gercek hikaye yani yalan degil,sadece birkac sey degisik.kucukken ben de boyleydim az + Bi arkadasim tam bu durumdaki cocuktu boyle ailesine falan nasi davrandigini goruyodum yani , babasi hastaymis . Soylemiyomus,son raddeye gelince artik cocuga annesi soylemis . lise 3te ogrendim en yakin arkadasimdi o sira,sonra tasindilar. Facebookta falan efkarli sozler paylasiyodu ozellikle babayla ilgili.galiba öldü . Sormadim