Arkadaşlar ben 8. sınıf öğrencisi bir kardeşinizim ortalama bir türk gencinin olduğu gibi bende asosyal bilgisayar bağımlısı bir ergenim kötü yeme alışkanlıklarından dolayı çok zayıfım ve sanırım genetiktendir ki diğer sınıf arkadaşlarıma göre boyumda çok kısa kaldı boyum 161 kilom 48. asosyal birisi olduğum için kendimi ifade edebilmeyi veya kendimi savunmayı hiç bilmiyorum bu yüzden beni okulda sürekli dışlıyorlar ve eziyorlar. fiziksel özelliklerimden dolayı da kendimi hiç savunamıyorum istesemde zaten savunacak gücüm kuvvetim malum yok.
Okulda sürekli bana vuruyorlar saçıma tükürüyorlar sınıfta yürürken sırtıma balgam atıyorlar sırama oturup yaslandığım zaman farkediyorum ve böyle şeylerden aşırı iğrenen birisi olduğum için hemen tuvalete koşup yıkamaya çalışıyorum o sırada derse geç kalıyorum bu seferde hocadan azar işitiyorum hocaya anlatırsam beni döveceklerini söylüyorlar arkaları bayağı sağlammış o yüzden pek bir şey diyemiyorum. ben aşırı takıntılı titiz bir insan olduğum için tükürdükleri üstümü direkt çöpe atıyorum bir daha giyemiyorum ancak maalesef ailemin ekonomik durumu da çok kötü babam ben doğmadan önce vefat etmiş annem evlere temizliğe gidiyor onun parasıyla zar zor geçiniyoruz. annemin eline üç beş kuruş para geçtiğinden yeni kıyafetler de alamıyoruz annem kıyafetlerime ne olduğunu soruyor ancak neler olup bittiğini ona da anlatamıyorum çünkü onuda üzmek istemiyorum.
Okulda kayıp etmişim diyip geçiştiriyorum ancak yenisi alacak paramız olmadığı için okula giderken annemin temizliğe giderken giydiği yırtık eski püskü kazağını giyip gidiyorum ve onu giydiğim içinde benle dalga geçiyorlar. annem bana yeni üst baş alamadığı için bazenleri tuvalet köşelerinde sessiz sessiz ağlıyor benden gizlemeye çalışıyor fakat ben hepsini duyuyorum.
Bir keresinde sınıf arkadaşlarımla onlara arkadaş bile demek istemiyorum ama neyse onlara bana zorbalık yapmaması için neredeyse ağlaya ağlaya yalvarmıştım birazcık yumuşamış gibi olduklarını hissettim tamam deyip kafa salladılar bende sevinçle artık her şeyin yoluna girdiğini düşünüp salya sümük gülümseyerek kafa salladım ve arkamı döndüm tam gidecekken aralarından birisi tam arkamdan sırtıma bir tekme atıp beni yüz üstü yere düşürdü ve hepsi bir ağızdan bana çok yüksek bir sesle güldüler. bu benim gururumu incitmişti ama çok değil çünkü ben böyle şeylere alışığım benim gurumu asıl inciten 3. sınıftan beri aşık olduğum kızdı. onunla 3. sınıftan beri tanışıyorduk ve 3. sınıftan beri ona deliler gibi aşıktım ancak hiç bir cesaret ve özgüvenim olmadığı için ona hiç açılamamıştım.
Her neyse en son sırtıma tekme yedikten sonra kalkarken farkettim ki o kızda bana bakarak kıs kıs gülüyordu o kadar zoruma gitmişti ki ağlayarak tuvalete koştum ve tuvalet kapısını kilitleyip saatlerce orda oturdum ağladım. hocalar beni o gün yok yazmış ve hiç bir hoca da çıkıp beni aramadı sormadı hocaların bile umrunda değilim ölsem bile farketmeyecekler. artık çok kötüyüm bunlara daha ne kadar dayanacağımı bilmiyorum nolur bana yardım edin ne yapacağımı bilmiyorum.