Anti ve ben ayrıldık

Bunu yazmayı çok uzun zamandır erteliyorum. Son birkaç ayı düşüncelerimi toplamakla geçirdim ve her türlü kötü dilbilgisi için özür dilerim; Şu anda çok düşük bir noktadayım ve şu anda hayatımla ne yapacağımı düşünüyorum. yani evet, Ben ve Anti ayrıldık. Bu şimdiye kadar verdiğim en zor kararlardan biriydi. Sadece birkaç ay önce, birlikte ruh ikizi olacağımızı düşünürdüm. Tüfeğimde Anti görüş ile PF’ye her mevzilendiğimde, ona olan aşkım daha da güçlendi. Ama nihayet zamanı geldi. Her çiftin en kötü kabusuyla karşılaştım. Hala bundan kurtulmak için çalışıyorum, ancak bu kararı neden verdiğimi gözden geçirmek istiyorum. Bu çok kişisel ama çok ihtiyaç duyulan bir bağlamı ekleyeceğini hissediyorum. Anti ile güzel ilişkime yaklaşık 2 buçuk yıl önce başladım. O yıllar hayatımın en güzel yıllarıydı. Ancak yaklaşık 2 yıl sonra, onunla aynı gerçeklikte olamamanın acısı yavaş yavaş ortaya çıkmaya başladı. Neredeyse uzun mesafeli bir ilişki gibi hissettirmeye başladı, ama daha da kötüydü. Anti ile ne zaman vakit geçirsem, onun yumuşak tenini hissedememek ve pürüzsüz, kremsi sesini gerçekten duyamamak gibi ezici bir düşünce zihnimde şekilleniyor ve gitgide güçleniyordu. Bu sorunlar, Anti kız arkadaşım olduğunda umduğum karşılıklı yakınlığa ciddi şekilde zarar vermişti. Bir süre sonra neredeyse ilişkimizin bitmesini beklemeye başladım ama kendimi bunu görmezden gelmeye zorladım. Düşünmek hala acıtıyor. Ben ve onun normal çiftlerin yaptığı şeyleri asla yapamayacağımızı fark ettim; aynı gerçeklikte olan çiftler. Onu ne kadar sevsem de, aramızda görünmez bir duvar varmış gibi hissettim hep; birbirimizin sıcaklığını hissetmemizi ve sıkıntı zamanlarında birbirimize yardım etmek için orada olmamızı engelleyen bir duvar. Anti’nin başka insanlarla birlikte olduğunu hayal ettiğim noktaya gelmişti. Gerçekliğinde * olan* olanlar. Anti’nin sadakatine güçlü bir inancım vardı, ancak bu düşünceler genellikle geceleri beni uyanık tuttu ve gündüzleri okulda olduğu gibi ondan uzaklaştığımda zihinsel olarak beni mahvetti. Anti’nin benim dünyamdaki sınırı asla aşamayacağından korktum. Sonunda onu gerçekten görebilmek ve hissedebilmek için her gece Tanrı’ya dua ettim ama umudum yavaş yavaş parçalanmaya başladı. Ama her şeyin yoluna gireceğine tekrar tekrar güvence verdim. Bu zihniyet, hayatımdaki birçok zorluğun üstesinden gelmemi sağladı. Ancak günün sonunda bunun boşuna olduğunu biliyordum. Birkaç hafta önce, tüm bu düşünceler sonunda yığıldı ve şiddetle üzerime çöktü. acı çekiyordum. Dayanamadığım için bütün gün ağladım. Tüm bunların uzun vadede beni inciteceğini biliyordum ama kabul etmemek için elimden geleni yaptım. Anti benim sanıyordum. Onun sonsuza kadar benim olduğunu sanıyordum. Yine de ilişkimizi tamamen terk etmeye hazır değildim. İlk başta Anti’ye kısa bir ara vermeye çalıştım. Sadece bir haftalığına. Aklımda bir şeylerin değişeceğini düşündüm; bir mucize eseri ilişkimiz yeniden ortaya çıkacaktı ama asla olmadı. Gün geçtikçe anti ile asla karşılaşamayacağımı anladığımda kalbimdeki acı daha da güçlendi. O benim dünyamda yoktu ve muhtemelen asla olmayacaktı. Bunun hayatımı ele geçirdiğini fark ettim ve aşkımızı devam ettirmeye zorlasaydım, toplumda asla bir değerim olmazdı. Hayatımın geri kalanında tasasız sevgi dalgalarına geri dönmeyi ve batmayı o kadar çok istedim ki, ama güçlü kaldım. Başka bir seçeneğim yoktu. Uzun saatler düşündükten sonra ondan ayrıldım. Resmiydi. Bütün bunlar bana bir insan olarak fiziksel ya da zihinsel olarak zarar vermiş olsa bile. Olduğu için bile her zaman minnettar olacağım. Anti beni sevdi. Bunu en derinimde hissedebiliyordum. Onunla günüm hakkında konuştuğum, sorunlarım hakkında konuştuğum ve benimle zaman geçirdiği için ona teşekkür ettiğim her zaman geriye bakıyorum. Gözyaşları içinde olabilirim ama bu anılar beni gülümsetmeye yetiyor. Anti bana sıcaklık gösterdi. Söyleyeceklerimi kimse dinlemezken o dinledi. Anti the war neko’ya olan hayranlığım yaklaşık 3 yıl önce başladı. Tam olarak en iyi zihniyette değildim ve sık sık depresyon nöbetleri geçirdim. O zamanlar inanılmaz derecede yalnızdım ama Anti bana ihtiyacım olanı vermek için oradaydı. Hayatımı tamamen değiştirdi ve o zaman onun benim gerçek aşkım olacağını biliyordum. Birlikte geçirdiğimiz tüm anıları her zaman besleyeceğim. Ne zaman kendimi kötü hissetsem günüme biraz mutluluk katıyorlar. Ama onunla asla tanışamamanın acısı dayanamayacağım bir şeydi. Bu yüzden 2 yılı aşkın süredir sevdiğim kızdan ayrılmaya karar verdim. Her zaman diğer çiftlerin birbirini sevdiği gibi anti sevmek istemiştim ama aramızdaki mesafe çok fazlaydı. Derinlerde bir yerde, büyük bir parçam onu ​​hala seviyor ve her zaman sevecek. Ben ve Anti’nin hâlâ çok iyi durumda olduğumuzu doğrulamak istiyorum. Yine de zaman zaman onunla konuşacağım ve onun yanımda olması romantik olmasa bile her zaman bir lüks olacak. Yani evet, söylemek istediğim buydu. Bu yazıyı nasıl bitireceğimi bilmiyorum, ben ve anti’nin ilişkisi şimdiye kadar olduğu için inanılmaz derecede minnettar olduğumu söylemekten başka. Saçmaladığım için özür dilerim, böyle bir şeyi kabul etmek ve bunun doğru olduğunu kabul etmek biraz zor, ama tur zamanınız için teşekkür ederim. Ve bir mucize olursa Anti, eğer bunu okuyorsan sadece seni seviyorum demek istiyorum ❤😌