Beyler ben eskiden Antalya’da bir Türkmen köyünde oturuyordum. Babam da annem de hakkarili ve kürdüz. bunla bir sorunum geçen yıllara kadar yoktu. bu köye taşındığımızdan beri neden saf bir türk değilim diye dombra dinleyerek ağlıyorum. Peki nasıl bu ahle geldim?
Okuldaki ilk günüm idi. hoca adımı ve memleketimi sordu. bende cevap verdim. Hakkarili olduğumu duyan hoca bana tip tip baktı. Bu benim seçimim mi orospu çocuğu ne bakıyorsun öyle diyemedim tabii ki. sırama oturdum ve dersi dinlemeye başladım.
Zil çaldı ve kantine gittim. kantinci ile tanıştım. kantinci hakkarili olduğumu duyunca şaşırdı. ‘sizin orada tost var mı?” dedi bana. “he yok orospu çocuğu taş yiyoruz” dedim içimden. sonra “var abi ” dedim. bu faşist orospu çocuğunu da böyle atlattım. tostum bitti ve hemen ardından zil çaldı.
ikinci teneffüste de orospu çocukları peşimi bırakmadı.bir çocuk geldi ve muhabbet etmeye başladık. bana ilginç ilginç sorular sormaya başladı. “sizin orada şu var mı” ” kürtler su içiyor mu” bende cevap veriyorum en son sinirlendim ve dedim ki: KÜRTLER DE İNSAN SENİ OROSPU ÇOCUĞU NAZİ ANNENİ SİKEYİM. çocuk koşarak uzaklaştı ve benle bir daha konuşmadı. 1 ay böyle geçti ve ertesi ay bu nazist orospu çocuklarının köyünden geri hakkariye gittik. P HROZ BE YOSN KU DIBJIN EZ Kurd im!