Merhaba adım Mustafa 22 yaşındayım. Lise hayatım bitene kadar mutlu bir çocuktum. Belki bir şeye sahip değildim ama mutluydum. Kötü bir bilgisayarım vardı zar zor metin2 oynatırdı. 2016 da liseden mezun oldum. 1 yıl ara verdim. Ailemin durumu iyi olmadığından bu süreçte dershaneye gitmeyi bırak evde bile ders çalışamadım. Balık fabrikasında bana iş bulmuşlardı. Asgari ücrette olsa eve bir katkım vardı. Akşamları işten geldikten sonra oturup üniversite sınavına odaklanıyordum. İş yorgunluğundan dolayı hiç ders çalışmak istemiyordum. Yorulmuştum işte içimden gelmiyordu. Ama üniversite okuyup o, ortamı yaşamak istiyordum açıkçası. 1 senem işe git gel, fırsat buldukça ders çalışarak geçmişti. Bu süreçte içimde bir umut vardı, belki çok mutlu değildim ama üzgünde değildim. Üniversite sınavına girip fena olmayacak bir puan yapmıştım. Benim hayalim bir dizi çekmekti. Bu diziyi herkes izleyip beğenecekti. Klasik yaz dizilerinden kat ve kat iyi olacaktı. İşten geldikten sonra kulaklığı takardım bu filmi çektiğimi hayal ederdim, başrolde de ben. Bölüm olarak televizyon ve sinema bölümünü seçmiştim. İstediğim buydu çünkü. Bu süreçte artık eve değilde kendim için çalışmaya başlamıştım. Üniversite vardı işin ucunda para biriktirmeliydim. Tam hatırlamıyorum ama 2 ay sonra mı ne sonuçlar açıklanmıştı. İstediğim bölümü tam burslu olarak kazanmıştım. Evdekiler pek olumlu bakmasada zar zor ikna edebilmiştim onları. Sadece evdekiler değil kimse sıcak bakmamıştı. Televizyon ve sinema bölümü boş, okuyacağına çalış diyerek hevesimi kaçırıyorlardı. Artık o kadar sıkılmıştım ki bazen “Mimarlık” kazandım diyordum. Bana nedense burs ve yurt çıkmamıştı. Üniversite başka şehirdeydi. Bir şekilde Facebook grubunda birileriyle anlaşıp eve çıktım. Allahtan biriktirdiğim param vardı. Annem babam yardımcı olmazlardı çünkü fakirdik biz. Benim gibi alt kesim okumamalı eşşek gibi çalışmalıydı belki de. Ne kadar tutumlu olsamda para suyunu çekiyordu. Bir iş bulmak zorundaydım. Okuduğum bölgede iş bulmak çok zordu. Gerçi benim şansım yaver gitmiş olmalı ki 12 saat mesaili bir iş bulmuştum. Akşam 6 da okulum biterdi 7 de servise biner işe giderdim. Sabah 7 ye kadar çalışırdım. Eve gelir 2 saat uyur 9 da tekrardan okula giderdim. Bazen dersler az olurdu, biraz daha fazla uyuyabiliyordum. Bu şekilde çok ama çok zorda olsa üniversite 1. Sınıfı bir şekilde yüksek bir ortalama ile bitirmiştim. Amma ve lakin yorgundum, mutsuzdum sanki. Ailemden dolayı okula devam edemedim. 2. Sınıfa hiç gitmedim. Ne oldu onu bile bilmiyorum. Ailem zor geçiniyordu, babam kiramı ödesin faturamı ödesin. Ne yapabilirdi ki. Ailem için okulu bıraktım. Tekrardan işe başladım, bu sefer garsonluk işiydi. Hayatım tekrardan aynı döngüye girmişti, sabah kalk işe git işten eve gel yat. Tekrardan kalk işe git, akşam tekrar gel yat. Bu sefer bilgisayar oyunlarına merak saldım. Akşam eve gelince telefondan oyun videoları izlemeye başladım. Kendime bir hedef belirledim, amacım bir oyun bilgisayarı dizmekti. 2019 yılı olduğu için bugünkü gibi imkansız değildi. Bana çok bir para kalmıyordu. Eve veriyordum. 2300 TL maaş alıyordum. 1500 1800 gibi bir meblağ eve gidiyordu. Bana Kalan 500 tl işe bilgisayar mı alayım yoksa biraz sosyal olup arkadaşlarımla mı dolaşayım. Yoksa yol parasımı vereyim. Mecburum vermeye ev kirası faturalar ödeniyordu. Babamın parası da yemeye içmeye gidiyordu. Uzun bir sürede olsa kendime bir bilgisayar almıştım, 2.el. Ama maalesef bir oyun yükleyip oyun oynamak nasip olmadı çünkü askerlik gelmişti. Tecil falan ettirebilirdim, ettirmedim aradan çıksın istedim. 2020 yılında 6 aylık askerlik sürecim başladı. Askerlik parası için bilgisayarımı ucuza bir satmak zorunda kaldım. Yine ailemden para almayıp kendi başımın çaresine baktım. Şans ya covid ben askerdeyken denk geldi ve ne çarşı ne de yemin töreni görebildim. Bomboş askerliğimi tamamladım. Askerlik ne kadar sıkıcıda olsa, iyi dostlar edinince mutlu oluyorsun. İlk 1 ay işe girmedim, rahatıma baktım açıkçası. Tekrardan eski iş yerimde işe girdim. O gün bugündür aynı yerde çalışıyorum. Yine bir bilgisayar almak için para biriktirmeye başladım ama sanırım imkansız gibi. Her ay köşeye 1000tl atsamda 4 5 ay önce 5000 TL lik bilgisayar 10000TL olmuş oluyor. Bir türlü ipin ucunu yakalayamadım. Askerde bile sigara içmeyen ben sigaraya başladım. Çünkü çok mutsuzum. Hiç bir şeye sahip değilim ve olamayacağım. Hayalimde ki film artık benim için gerçekten bir hayalden ibaret. Sigara içmemin nedeni belki kanser olurum. Belki kanser olurumda yavaş yavaş ölürüm. Bazen diyorum ki kör kurşuna gitsem, yada bir araba ezse beni. Bugün iş yerinin terasından aşağıya baktım. O kadar çok atlama isteği geldi ki. Yapamadım sırf annem üzülür diye yapamadım. Bilmiyorum ben pes ettim. Gerçekten nakavt oldum. Umarım benim gibi olmazsınız, bu kadar uzun yazıp sizinde canınızı sıktım herhalde. Hepinize mutlu bir yaşam dileğiyle…
Paylaş